Αγαπημένο μου bloggaki…. Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε στις 08:00. Ξυπνήσαμε με κεφάκια και χορεύαμε χωρίς μουσική. Φάγαμε το πρωινό μας και μου ζήτησαν να ανοίξουμε την τηλεόραση να δουν παιδικά. Όση ώρα έβλεπαν παιδικά εγώ μάζευα την κουζίνα μου, που δεν είχα προλάβει να τακτοποιήσω χτες το βράδυ.
Μετά από μισή ώρα περίπου ήθελαν οι δύο μεγάλες να παίξουν μονόπολη. Πήραν το επιτραπέζιο και πήγαν δίπλα από το δικό μου κρεβάτι, το έστησαν, μοίρασαν τα χρήματα και ξεκίνησαν. Κάποια στιγμή είχαν μία κόντρα μεταξύ τους γιατί η μεσαία μου, η Ευρυδίκη μου, επειδή της αρέσει πάρα πολύ το χρώμα μπλε, ήθελε να πάει κατευθείαν σε αυτό, χωρίς να έχει φέρει αυτό τον αριθμό στο ζάρι. Η μεγάλη μου, η Μαρία μου, προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει, χωρίς αποτέλεσμα. Ήρθε η βοήθεια της μαμάς, εξηγήσαμε πάλι τους κανόνες του παιχνιδιού και φτάσαμε πως σε όλα υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούμε, στο σχολείο, στο σπίτι, στα παιχνίδια, στο δρόμο που περπατάμε κτλ. Το κατάλαβε, συνέχισαν το παιχνίδι μέχρι που τις βρήκε η μικρή μου, η Άννα μου, και τους χάλασε το παιχνίδι αναποδωγυρίζοντάς τους το ταμπλό.
Η σημερινή ημέρα είχε πολύ μαγείρεμα ( παντζάρια και γαύρο για τα κορίτσια, γίγαντες για την μαμά και τον μπαμπά, τσουρεκάκια νηστίσιμα από τον Άκη Πετρετζίκη και μπαλίτσες ενέργειας με χαρούπι από την puremomentum.gr). Οπότε τα κορίτσια έπαιζαν στο δωμάτιό τους, πήγαιναν παιχνίδια στο σαλόνι, ξανά στο δωμάτιό τους. Έγινε σήμερα ένας μικρός χαμός αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Μετά το μεσημεριανό φαγητό, θυμήθηκα ότι έχουμε δύο βιβλία που μπορούμε να ακούσουμε την αφήγηση μέσω QR CODE. Το πρώτο είναι το ”Λύκε, λύκε είσαι εδώ” του Βασίλη Κουτσιαρή και το δεύτερο είναι το ”Μία ζαχαρένια συνταγή” της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου. Και τα δύο βιβλία είναι από εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Άκουγαν τα παραμύθια όσο εγώ μάζευα ξανά την κουζίνα.
Να πω δύο λόγια για τα βιβλία. Το πρώτο ”Λύκε λύκε είσαι εδώ” το αγαπήσαμε από την πρώτη ημέρα που το διαβάσαμε. Το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι πως δεν θελουν να το διαβάζουμε το βράδυ πριν τον ύπνο. Οποιαδήποτε άλλη ώρα δεν τις πειράζει. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ όμορφο τρόπο και αναφέρεται στον σχολικό εκφοβισμό. Υπέροχο! Το δεύτερο βιβλίο ” Μία ζαχαρένια συνταγή” είναι μία ιστορία για την δύναμη της αγάπης και της αλληλεγγύης. Ωραίο κείμενο με πολύ ωραία εικονογράφηση και μπορούμε να το διαβάσουμε πριν κοιμηθούμε.
Τολμώ να πω πως και εγώ σήμερα δεν είχα τόσο όρεξη για παιχνίδια. Είναι λίγο περίεργη η κατάσταση που ζούμε. Δεν θέλω να διαβάζω συνέχεια στο internet για τον κορονοιό, διαβάζω μόνο όσο πρέπει για να ξέρω τι συμβαίνει στην χώρα μας. Ίσως έπαιξε ρόλο το σημερινό newsletter που έλαβα από την ”Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων” (πολύ αληθινό, μπράβο Χριστίνα!). Θέλω να είμαι αισιόδοξη, προσπαθώ να μην αγχώνομαι, αν και κάποιες στιγμές νοιώθω το στομάχι μου σφιγμένο, αλλά ελπίζω να περάσει όλο αυτό που ζούμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Να συμμορφωθούμε όλοι στα μέτρα που ορίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα την κατάσταση, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
”Μπόρα είναι και θα περάσει”… και μετά την μπόρα έρχονται ηλιόλουστες ημέρες!
Καλή δύναμη σε όλους!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
