Αγαπημένο μου bloggaki…. Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε στις 08:00. Ξυπνήσαμε με κεφάκια και χορεύαμε χωρίς μουσική. Φάγαμε το πρωινό μας και μου ζήτησαν να ανοίξουμε την τηλεόραση να δουν παιδικά. Όση ώρα έβλεπαν παιδικά εγώ μάζευα την κουζίνα μου, που δεν είχα προλάβει να τακτοποιήσω χτες το βράδυ.
Μετά από μισή ώρα περίπου ήθελαν οι δύο μεγάλες να παίξουν μονόπολη. Πήραν το επιτραπέζιο και πήγαν δίπλα από το δικό μου κρεβάτι, το έστησαν, μοίρασαν τα χρήματα και ξεκίνησαν. Κάποια στιγμή είχαν μία κόντρα μεταξύ τους γιατί η μεσαία μου, η Ευρυδίκη μου, επειδή της αρέσει πάρα πολύ το χρώμα μπλε, ήθελε να πάει κατευθείαν σε αυτό, χωρίς να έχει φέρει αυτό τον αριθμό στο ζάρι. Η μεγάλη μου, η Μαρία μου, προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει, χωρίς αποτέλεσμα. Ήρθε η βοήθεια της μαμάς, εξηγήσαμε πάλι τους κανόνες του παιχνιδιού και φτάσαμε πως σε όλα υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούμε, στο σχολείο, στο σπίτι, στα παιχνίδια, στο δρόμο που περπατάμε κτλ. Το κατάλαβε, συνέχισαν το παιχνίδι μέχρι που τις βρήκε η μικρή μου, η Άννα μου, και τους χάλασε το παιχνίδι αναποδωγυρίζοντάς τους το ταμπλό.
Η σημερινή ημέρα είχε πολύ μαγείρεμα ( παντζάρια και γαύρο για τα κορίτσια, γίγαντες για την μαμά και τον μπαμπά, τσουρεκάκια νηστίσιμα από τον Άκη Πετρετζίκη και μπαλίτσες ενέργειας με χαρούπι από την puremomentum.gr). Οπότε τα κορίτσια έπαιζαν στο δωμάτιό τους, πήγαιναν παιχνίδια στο σαλόνι, ξανά στο δωμάτιό τους. Έγινε σήμερα ένας μικρός χαμός αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Μετά το μεσημεριανό φαγητό, θυμήθηκα ότι έχουμε δύο βιβλία που μπορούμε να ακούσουμε την αφήγηση μέσω QR CODE. Το πρώτο είναι το ”Λύκε, λύκε είσαι εδώ” του Βασίλη Κουτσιαρή και το δεύτερο είναι το ”Μία ζαχαρένια συνταγή” της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου. Και τα δύο βιβλία είναι από εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Άκουγαν τα παραμύθια όσο εγώ μάζευα ξανά την κουζίνα.
Να πω δύο λόγια για τα βιβλία. Το πρώτο ”Λύκε λύκε είσαι εδώ” το αγαπήσαμε από την πρώτη ημέρα που το διαβάσαμε. Το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι πως δεν θελουν να το διαβάζουμε το βράδυ πριν τον ύπνο. Οποιαδήποτε άλλη ώρα δεν τις πειράζει. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ όμορφο τρόπο και αναφέρεται στον σχολικό εκφοβισμό. Υπέροχο! Το δεύτερο βιβλίο ” Μία ζαχαρένια συνταγή” είναι μία ιστορία για την δύναμη της αγάπης και της αλληλεγγύης. Ωραίο κείμενο με πολύ ωραία εικονογράφηση και μπορούμε να το διαβάσουμε πριν κοιμηθούμε.
Τολμώ να πω πως και εγώ σήμερα δεν είχα τόσο όρεξη για παιχνίδια. Είναι λίγο περίεργη η κατάσταση που ζούμε. Δεν θέλω να διαβάζω συνέχεια στο internet για τον κορονοιό, διαβάζω μόνο όσο πρέπει για να ξέρω τι συμβαίνει στην χώρα μας. Ίσως έπαιξε ρόλο το σημερινό newsletter που έλαβα από την ”Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων” (πολύ αληθινό, μπράβο Χριστίνα!). Θέλω να είμαι αισιόδοξη, προσπαθώ να μην αγχώνομαι, αν και κάποιες στιγμές νοιώθω το στομάχι μου σφιγμένο, αλλά ελπίζω να περάσει όλο αυτό που ζούμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Να συμμορφωθούμε όλοι στα μέτρα που ορίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα την κατάσταση, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
”Μπόρα είναι και θα περάσει”… και μετά την μπόρα έρχονται ηλιόλουστες ημέρες!
Καλή δύναμη σε όλους!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Δεύτερη ημέρα…
Το ”ξυπνητηράκι” μας σήμερα ήταν η μικρή μας. Ξύπνησε στις 07:30, ήρθε δίπλα μου, με ξύπνησε και εννοείτε πως έπρεπε να σηκωθώ για να πάμε στο καναπέ να πιει το γάλα της. Μισή ώρα αργότερα σηκώθηκαν και οι άλλες δύο κοπελίτσες μου. Ξεκίνησε η ημέρα μας με χορό και τραγούδι…
Ετοίμασα το πρωινό τους, έφαγαν και πήγαν στο δωμάτιό τους να συνεχίσουν το παιχνίδι με την πισίνα και τις μπάλες. Η πισίνα σήμερα είχε ”μεγάλη χαρά”. Έγινε πλοίο, καναπές, σπιτάκι… Διασκέδασαν πάντως και οι τρεις. Μετά από αρκετή ώρα βαρέθηκαν και πριν σκεφτούν να μπουν από κάτω ( και κινδυνέψουν ) την μαζέψαμε.
Η επόμενη ιδέα ήταν να παίξουμε κουκλοθέατρο. Στήσαμε το κουκλοθέατρο που μας χάρισε η θεία Ντόρα, φέραμε τις κούκλες, έφτιαξαν εισιτήρια (χωρίς εισιτήρια πως θα παρακολουθούσαμε την παράσταση!!!) και ξεκίνησε πρώτα η μεσαία. Μας έπαιξε την ”κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο”. Γελάσαμε πολύ. Επόμενη παράσταση ήταν της μικρής μου ( σου θυμίζω είναι 2 1/2 ετών). Η παράσταση λεγόταν ”η παππού μου, η γιαγιά μου και το ντάρι” (ο παππούς μου, η γιαγιά μου και το λιοντάρι). Όπως καταλαβαίνεις γελάσαμε πάρα πολύ. Την άφησαν μόνη της, χωρίς βοήθεια και τα πήγε καλά. Η παράσταση της μεγάλης μου κόρης ήταν το ” φυλαχτό της γλυκιάς γιαγιάς”. Εντάξει, τι να πω τώρα. Το κορίτσι μου με εντυπωσιάζει…
Μετά από τρεις παραστάσεις ήταν πλέον ώρα φαγητού. Ετοιμάσαμε το τραπέζι τους, παίζοντας εστιατόριο, πήρα παραγγελία και σε λίγα λεπτά σερβιρίστηκε το φαγητό τους. Όπως έχουμε συμφωνήσει η συνέχεια ήταν αναμενόμενη, ήθελαν να δουν παιδικά. Έφτιαξα και εγώ τον καφέ μου, πήρα το βιβλίο μου και απόλαυσα μισή ώρα ηρεμίας.
Είχα φυλάξει κουκούτσια από αβοκάντο για να τα βάλουν σε νερό και να βγάλουν ρίζες για να φτιάξουμε καινούρια φυτά αβοκάντο (εάν θέλεις να δεις τα φυτά αβοκάντο που έχουμε στο μπαλκόνι μας δες εδώ). Ήρθε η σειρά τους. Πήραμε τα κουκούτσια, ξύλινα καλαμάκια και πλαστικά ποτήρια. Κάρφωσαν το καλαμάκια στα κουκούτσια, έτσι ώστε να στέκονται στο χείλος των ποτηριών και γεμίσαμε τα ποτήρια με νερό. Τώρα θα κάνουμε υπομονή μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν οι ρίζες.
Η μεγάλη μου κόρη, πρωτάκι φέτος, πήγε στο γραφείο της να κάνει τις εργασίες που τους έδωσε η κυρία την Τρίτη. Ευτυχώς της αρέσει να γράφει και να διαβάζει. Οπότε βρήκα την ευκαιρία και διάβασα στα άλλα δύο μου κορίτσια δύο βιβλία, τα οποίο διάλεξε η μεσαία και είναι τα αγαπημένα της. Το πρώτο είναι ”Το μικρό κοάλα Τα γενέθλια” και το δεύτερο ” Το μικρό κοάλα Ώρα για φαγητό” από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Τα αγαπάει πολύ αυτά τα βιβλία, τα έχουμε διαβάσει χιλιάδες φορές, έχει μάθει απέξω τα λόγια αλλά δεν τα βαριέται. Άρεσαν και στην μικρή, που με διέκοπτε συνέχεια ρωτώντας με ” τι είναι ατό;”
Το απόγευμά μας συνεχίστηκε κάνοντας μπάνιο τα δύο μου κορίτσια (δεν πρόλαβα και την τρίτη… Αύριο με το καλό), την περιποίησή τους (να στεγνώσουμε μαλλιά,να φτιάξουμε τα νύχια κτλ. ). Ώρα για το βραδυνό μας φαγητό και μετά η βραδινή μας συνήθεια (τσισάκια, δοντάκια, χεράκια, πυτζαμούλες) και στον καναπέ για να καθίσουμε όλες μαζί περιμένοντας τον μπαμπά μας, ο οποίος άργησε σήμερα (πήγε και σουπερ μάρκετ, τι να κάνει!) και δεν πρόλαβαν τα κορίτσια να τον δουν αφού κοιμήθηκαν.
Τελείωσε και η σημερινή ημέρα. Δεν κυλά η μέρα μόνο με ηρεμία. Έχουν τις εντάσεις τους, τις διαφωνίες τους, τους τσακωμούς τους. Προσπαθώ να μη γίνομαι διαιτητής αλλά δεν τις αφήνω και ανεξέλεγκτες. Ελπίζω να τους προσφέρω όμορφες στιγμές και να γίνουν όμορφες αναμνήσεις για το μέλλον!
Καλό βράδυ και καλή μας ξεκούραση!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά