Σήμερα ξυπνήσαμε γύρω στις 08:00, σχεδόν όλες μαζί. Μετά το πρωινό μας μου ζήτησαν να τους βάλω στο laptop να δουν παιδικά. Ένας λόγος που δεν τους αρνήθηκα ήταν γιατί είχα αρκετές δουλειές να κάνω και δεν θα ήταν εύκολο εάν τις είχα μέσα στα πόδια μου.
Ξεκίνησα με τα βασικά (νεροχύτη, στρώσιμο κρεβατιών) και μετά ήταν η σειρά να σιδερώσω/τακτοποιήσω τα ρούχα (δεν τα πρόλαβα όλα, αύριο πάλι). Έφτιαξα ψωμάκια για burger (συνταγή από την argiro.gr) για να συνοδέψουν τα μπιφτεκάκια μας και για εμένα έψησα αγκινάρες μόνο με λαδάκι στο φούρνο και μου άρεσαν αρκετά. Έφτιαξα και τα Almond Oat Fat Bombs της puremomentum.gr, πραγματικά τρελαίνομαι… Είναι υπέροχα!!!
Κάνοντας ένα διάλειμμα από τον υπολογιστή τα κορίτσια πήγαν να παίξουν στο δωμάτιό τους. Άκουσα να σέρνουν τα κρεβάτια τους και πήγα να δω τι κάνουν. Όντως, μετακίνησαν τα κρεβάτια τους έτσι ώστε να δημιουργήσουν κάτι σαν λαβύρινθο ή δρόμο με εμπόδια! ( σοκαρίστηκα όταν είδα έτσι το δωμάτιο αλλά συγκρατήθηκα και σκέφτηκα πως αφού δεν είναι επικίνδυνο να χτυπήσουν ας τις αφήσω να παίξουν). Αφού τελείωσαν με το παιχνίδι τους, άρπαξα την ευκαιρία για να καθαρίσω το δωμάτιό τους και εκείνες συνέχισαν αυτό που έβλεπαν στο laptop.
Κάποια στιγμή μου ζήτησε η μικρή μου την κρέμα που βάζω στα χέρια μου γιατί πόναγε η κούκλας της. Έβαλε λίγο στο δάχτυλό της και έβαλε στην κούκλα της, κοινώς την πασάλειψε. Την είδε και η μεσαία, η Ευρυδίκη και έκανε και εκείνη το ίδιο. Η Μαρία ζωγράφιζε στο laptop.
Μετά το μεσημεριανό μας εκείνες πήγαν να παίξουν και εγώ έφτιαξα τον καφέ μου με την ελπίδα ότι θα διαβάσω και λίγο το βιβλίο μου. Μπόρεσα να διαβάσω μία ολόκληρη σελίδα! ”Μαμά, πεινάω….”, ” Μαμά θελω νεράκι”, ” Μαμά βοήθησε με σε αυτό…”, ” Μαμά θα μου διαβάσεις”, ”Μαμά… Μαμά… Μαμά…” Ουφ! και Ουφ!
Με λίγα λόγια, σήμερα δεν κάναμε κάτι ιδιαίτερο. Laptop/παιδικά και δουλειές… Βέβαια, ακόμα και τώρα, που είμαστε όλη μέρα στο σπίτι νιώθω ακόμα πως δεν προλαβαίνω να κάνω τις δουλειές που θέλω! Περνάνε οι ώρες σαν νερό, που λένε!
Μένουμε σπίτι… Βγαίνουμε έξω (καθόλου) ή μόνο εάν είναι ανάγκη και δεν έχουμε καμία επαφή με παππούδες και γιαγιάδες (μόνο με βιντεοκλίση).
Αυτά για σήμερα…
”Και διάβασαν βιβλία, άκουσαν, ξεκουράστηκαν και γυμνάστηκαν, έφτιαξαν έργα τέχνης και έπαιξαν παιχνίδια, έμαθαν νέους τρόπους να <<υπάρχουν>>. Και άκουσαν με προσήλωση. Κάποιοι διαλογίστηκαν, κάποιοι προσευχήθηκαν, κάποιοι χόρεψαν. Κάποιοι συνάντησαν τις σκιές τους, Και οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά. Και οι άνθρωποι θεραπεύτηκαν”
Kitty O ‘Meara
Πίστη και αισιοδοξία!!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Έκτη ημέρα…
Δευτέρα σήμερα… Ξυπνήσαμε με την Άννα (την μικρή μου) το πρωί καλημερίσαμε τον μπαμπά μας που έπρεπε να πάει στην δουλειά του και ήπιε το γάλα της. Αμέσως μετά πήγε να ξυπνήσει τις αδερφές της…
Έφαγαν όλες τους το πρωινό τους και ξεκίνησε το παιχνίδι. Σήμερα έβγαλαν όλα τα λούτρινα και τις κούκλες και τα μοίρασαν (δεν μου είπαν με ποιά κριτήρια έγινε η μοιρασιά). Στην αρχή τα έβαλαν όλα στη σειρά. Μετά έπαιζαν τους κτηνιάτρους και θεράπευαν τα ζωάκια. Έπειτα τα πήραν όλα και πήγαν ταξίδι. Την ώρα του δεκατιανού, έφεραν και τα ζωάκια τους μαζί για να φάνε και αυτά. Ξαφνικά πήγε η Μαρία και η Ευρυδίκη στο δωμάτιό τους μαζί με τα ζώα τους και μετά από λίγο με φώναξαν να πάω να δω τι έφτιαξαν. Πήραν λοιπόν κάποια από τα ρούχα τους και έντυσαν τα ζωάκια τους… Τελικά τα παιδιά δεν πειράζει να βαριούνται, όπως λέει και η Κόκκινη Καμέλια (kokkinikamelia.gr διάβασε το άρθρο της για το βιβλίο ”Γονείς απλά”)… Οι γονείς δεν είναι υποχρεωμένοι να τα απασχολούν διαρκώς.
Μετά το μεσημεριανό μας φαγητό, φτιάξαμε κουλουράκια με ελαιόλαδο και πορτοκάλι και κριτσίνια με καρότο. Με το ζυμάρι για τα κουλουράκια, οι δύο μεγαλύτερες έφτιαξαν σχέδια με κουπάτ και η μικρή είχε το δικό της ζυμαράκι και έπλαθε με τα χεράκια της… Την ώρα της παρασκευής τραβούσαμε βίντεο (δηλαδή καμιά δεκαριά βίντεο). Μας έκανε μάθημα η Μαρία πως να φτιάχνουμε κουλουράκια. Συμμετείχε και η Ευρυδίκη και βεβαίως η Άννα… Γελάσαμε πολύ…
Αφού τελειώσαμε ήταν ώρα να τακτοποιήσουν όλα τα λούτρινα και τις κούκλες καθώς και τα ρούχα που έβγαλαν το πρωί. Εδώ είχαμε ένα πρόβλημα με την μεσαία μου, γιατί δεν θέλει να μαζεύει. Μας το έχει δηλώσει και προσπαθώ πολύ να το αλλάξω αυτό. Πήγε πρώτη η Μαρία (ως συνήθως) έβαλε όλα τα λούτρινα στη σειρά, μάζεψε τα δικά της ρούχα και πείσαμε τελικά και την Ευρυδίκη και μάζεψε 2 ρούχα, 1 βιβλίο που είχε μείνει από εχτές … Αυτά…
Μετά το βραδινό, ήρθε και ο μπαμπάς μας από το γραφείο, καθίσαμε όλοι μαζί στον καναπέ (σε απόσταση βέβαια από τον μπαμπά μας) και είδαμε τα βίντεο από τις παρασκευές των κουλουριών… Γελάσαμε πάρα πολύ… Στη συνέχεια βάλαμε ένα επεισόδιο από το still standing, παιχνίδι με ερωτήσεις, που τους αρέσει. Αφού τελείωσε είπαμε να πάμε να ξεκουραστούμε για σήμερα…
Τα παιδιά κοιμήθηκαν, ο μπαμπάς κοιμήθηκε… Η μαμά προσπαθεί να χαλαρώσει γράφοντας αλλά προσπαθεί πολύ με όλα αυτά που συμβαίνουν…
Μένουμε σπίτι λοιπόν εδώ και 6 ημέρες και συνεχίζουμε για όσο χρειαστεί…
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Πέμπτη ημέρα…
Ουφ! Τελείωσε και η σημερινή ημέρα. Πρέπει να πω πως από τις 5 ημέρες που είμαστε σπίτι (δεν έχουμε βγει καθόλου έξω) η σημερινή ημέρα ήταν λίγο πιο δύσκολη.
Ξυπνήσαμε το πρωί σχεδόν όλοι μαζί. Φάγαμε το πρωινό μας και τα κορίτσια ξεκίνησαν το παιχνίδι τους. Έπαιζαν λίγο, σταματούσαν, πήγαιναν στο πατέρα τους που τακτοποιούσε κάτι χαρτιά και ξανά πήγαιναν στο δωμάτιό τους και συνέχιζαν το παιχνίδι τους. Μετά από λίγο έρχονταν σε εμένα στην κουζίνα και ξανά γυρνούσαν στο παιχνίδι τους. Όλο αυτό συνεχίστηκε για πάνω από 1 ώρα… πήγαινε… έλα…. πήγαινε… έλα…. Δεν είχα πολύ χρόνο να τους αφιερώσω σήμερα γιατί βρήκαμε την ευκαιρία με τον άντρα μου και με βοήθησε με τις πιο βαριές δουλειές (τράβηξε τους καναπέδες για να σκουπίσω και να σφουγγαρίσω, το τραπέζι, τα κρεβάτια των κοριτσιών κτλ).
Έφτασε το μεσημέρι… Τα κορίτσια έφαγαν το φαγητό τους και είδαν για λίγη ώρα παιδικά στην τηλεόραση. Μόλις τελείωσε η ώρα που είχαμε ορίσει για τα παιδικά, η Μαρία πήγε να τακτοποιήσει το γραφείο της και οι άλλες δύο έπαιξαν με τις κούκλες και τα ζωάκια τους. Πάλι πηγαινοερχόντουσαν συνέχεια… Στη συνέχεια έβαλαν τραγούδια και χόρεψαν (αγαπημένη συνήθεια). Το απόγευμα τυπώσαμε το αγαπημένο πλέον σύνθημα των περισσοτέρων (και ελπίζω να γίνει όλων) ”ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΊΤΙ” και τους το έδωσα να το ζωγραφίσουν. Η Μαρία το πήρε αμέσως και έπιασε δουλειά, η Ευρυδίκη θέλει να το ζωγραφίσει αύριο και η Άννα έκανε κάποιες γραμμούλες.
Κάπως έτσι πέρασε η σημερινή ημέρα. Τις αφήσαμε να παίξουν μόνες τους για να κάνουμε κάποιες δουλειές, εκείνες ήθελαν να είναι μαζί μας. Η ημέρα είχε κάποιες γκρίνιες, κλάματα, γέλια, γαργαλητά, παιχνίδια… Ήρθε το βράδυ… και για αλλαγή αντί να καθίσουμε όλοι μαζί στον καναπέ, χώθηκαν μέσα από τα σκεπάσματα στο κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά και μας περίμεναν χαχανίζοντας… Παίξαμε για λίγο εκεί και έπειτα πήγαν για ύπνο…
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ λοιπόν για όσο χρειαστεί…
Για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας… Μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους… Μαζί με τους προππαπούδες και τις προγιαγιάδες τους… Μαζί με όλους τους αγαπημένους μας ανθρώπους…
Υπομονή και αισιοδοξία… και όλα θα περάσουν…!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Τέταρτη ημέρα…
Το Σάββατο ξεκίνησε ξυπνώντας η μεγάλη μου κόρη τον μπαμπά της. Ενώ οι υπόλοιπες κοιμόμασταν πήγαν οι δυο τους στο σαλόνι και είδαν δύο παιχνίδια με ερωτήσεις που τους αρέσει να παίζουν και εκείνοι (devided & still standing). Καθώς απαντούν οι παίχτες στις ερωτήσεις απαντάει μπαμπάς και κόρη μαζί. Μετά από μία ώρα περίπου ξυπνήσαμε και εμείς.
Μετά το πρωινό μας, ο μπαμπάς μας βγήκε αναγκαστικά έξω, πήγε σούπερ μάρκετ να αγοράσει γάλα. Δεν βρήκε αυτό που παίρνουμε συνήθως, όπως δεν υπάρχουν και πολλά άλλα προϊόντα (dettol και αντισηπτικά το καταλαβαίνω, τα χαρτιά υγείας γιατί τα αγοράζει ο κόσμος 2-2 ή 3-3 ή 4-4; δεν το καταλαβαίνω). Με τα κορίτσια συμφωνήσαμε να συμμαζέψουμε το δωμάτιό τους και τα παιχνίδια γιατί χτες δεν το κάναμε και το βραδάκι θα δούμε ταινία. Αφού γύρισε ο μπαμπάς μας βοήθησε πάρα πολύ τα κορίτσια να συμμαζέψουν ενώ εγώ μαγείρευα. Εκτός από τα παιχνίδια τους καθαρίσαμε παπούτσια που δεν θα φορέσουμε τώρα που κοντεύει η Άνοιξη, όπως μπότες, γαλότσες κτλ. Πλύναμε και μαζέψαμε τις τσάντες του σχολείου τους (να μην είναι μες τα πόδια μας μέχρι να πάνε ξανά σχολείο). Πλύναμε ακόμα τα μπουφάν τους και αναλόγως τον καιρό ή θα τα μαζέψουμε ή θα τα ξαναφορέσουμε. Αφού τελειώσαμε πήραν οι δύο μεγάλες διάφορα διακοσμητικά, αστεράκια, στρασάκια, πον πον κτλ. πήραν και 2 μάσκες και τις στόλισαν… Η Μαρία μου είπε πως εάν χρειαστεί να φορέσουν μάσκες να είναι όμορφες…ιδού…
Έφτασε η ώρα του μεσημεριανού, έφαγαν βλέποντας παιδικά και όταν τελείωσαν πήγαν στο δωμάτιό τους να παίξουν για να χαλαρώσει λίγο η μαμά και ο μπαμπάς βλέποντας μία σειρά στην τηλεόραση. Δεν κράτησε πολύ βέβαια γιατί πήγαιναν και έρχονταν και οι τρεις συνέχεια. Το πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται να μας αφήσουν, έφτιαξα καφέ και πήρα να διαβάσω το βιβλίο μου που πραγματικά μου αρέσει πολύ (διαβάζω το ”Μεγαλώνοντας παιδιά για την βασιλεία του Θεού”, θα γράψω γι αυτό μόλις το ολοκληρώσω). Μετά βίας διάβασα μισή ώρα και μετά σηκώθηκα να κάνω την προετοιμασία για το φαγητό της ” βραδιάς ταινίας”.
Το μενού περιλαμβάνει, όπως έλεγε η μεσαία μου: τσιπς γλυκοπατάτας (τρελαίνονται, πριν ετοιμαστούν όλα έρχονταν στην κουζίνα και τσιμπούσαν συνέχεια τσιπς), πίτσα ορφανή (χωρίς αλλαντικά δηλαδή), σαλάτα (εννοείτε) και η μεσαία μου ήθελε και ποπ κόρν (αλλά η μανούλα τα ξέχασε)!!! Την ταινία την διάλεξαν με τον μπαμπά τους, TOY STORY 2!
Μετά την ταινία κάναμε τις βραδινές δουλειές μας και καθίσαμε όλοι μαζί στον καναπέ (μας έχει γίνει συνήθεια τον τελευταίο καιρό). Η Μαρία όμως ήθελε να παίξει με τον μπαμπάς της σκάκι και έτσι έγινε. Έπαιξαν ένα γύρο, ο οποίος κράτησε αρκετά, έχασε η Μαρία και πήγαν στα κρεβατάκια τους. Η μεσαία και η μικρή, η Ευρυδίκη και η Άννα, κοιμήθηκαν αμέσως, η Μαρία όμως μου αποκάλυψε ότι είχε συμφωνήσει με τον μπαμπά της να ξαπλώσουν μαζί και τον περίμενε… Μην τάξεις σε παιδί και σε Άγιο κερί, λένε…!!! Μετά από 20 λεπτά περίπου κοιμήθηκε και εκείνη…
1-0
Ωραία είναι τα σαββατοκύριακα γιατί έχουμε και τον μπαμπά μας στο σπίτι. Βοηθάει με τα κορίτσια, βοηθάει με το σπίτι, ειδικά τώρα, στις καταστάσεις αυτές που ζούμε. Υπάρχει κάποιες φορές ένταση παραπάνω, γιατί ενώ θέλει να ξεκουραστεί εκείνος τα κορίτσια δεν τον αφήνουν, όταν κάνουν φασαρία και ειδικά ώρα κοινής ησυχίας, όταν πετάνε τα παιχνίδια τους και δεν τα μαζεύουν κλτ. Αλλά όλοι προσπαθούμε. Προσπαθούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας υπομονή, σεβσμό στον εαυτό μας και τους γύρο μας. Πως κάποιες φορές πρέπει να σκεφτόμαστε το κοινό καλό και όχι μόνο το ατομικό. Μπορεί να μην μας αρέσει που δεν βγαίνουμε από το σπίτι, να μας δυσκολεύει αλλά πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες για το κοινό καλό όλων μας!
Καλή δύναμη και υπομονή σε όλους μας!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Τρίτη ημέρα…
Αγαπημένο μου bloggaki…. Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε στις 08:00. Ξυπνήσαμε με κεφάκια και χορεύαμε χωρίς μουσική. Φάγαμε το πρωινό μας και μου ζήτησαν να ανοίξουμε την τηλεόραση να δουν παιδικά. Όση ώρα έβλεπαν παιδικά εγώ μάζευα την κουζίνα μου, που δεν είχα προλάβει να τακτοποιήσω χτες το βράδυ.
Μετά από μισή ώρα περίπου ήθελαν οι δύο μεγάλες να παίξουν μονόπολη. Πήραν το επιτραπέζιο και πήγαν δίπλα από το δικό μου κρεβάτι, το έστησαν, μοίρασαν τα χρήματα και ξεκίνησαν. Κάποια στιγμή είχαν μία κόντρα μεταξύ τους γιατί η μεσαία μου, η Ευρυδίκη μου, επειδή της αρέσει πάρα πολύ το χρώμα μπλε, ήθελε να πάει κατευθείαν σε αυτό, χωρίς να έχει φέρει αυτό τον αριθμό στο ζάρι. Η μεγάλη μου, η Μαρία μου, προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει, χωρίς αποτέλεσμα. Ήρθε η βοήθεια της μαμάς, εξηγήσαμε πάλι τους κανόνες του παιχνιδιού και φτάσαμε πως σε όλα υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούμε, στο σχολείο, στο σπίτι, στα παιχνίδια, στο δρόμο που περπατάμε κτλ. Το κατάλαβε, συνέχισαν το παιχνίδι μέχρι που τις βρήκε η μικρή μου, η Άννα μου, και τους χάλασε το παιχνίδι αναποδωγυρίζοντάς τους το ταμπλό.
Η σημερινή ημέρα είχε πολύ μαγείρεμα ( παντζάρια και γαύρο για τα κορίτσια, γίγαντες για την μαμά και τον μπαμπά, τσουρεκάκια νηστίσιμα από τον Άκη Πετρετζίκη και μπαλίτσες ενέργειας με χαρούπι από την puremomentum.gr). Οπότε τα κορίτσια έπαιζαν στο δωμάτιό τους, πήγαιναν παιχνίδια στο σαλόνι, ξανά στο δωμάτιό τους. Έγινε σήμερα ένας μικρός χαμός αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Μετά το μεσημεριανό φαγητό, θυμήθηκα ότι έχουμε δύο βιβλία που μπορούμε να ακούσουμε την αφήγηση μέσω QR CODE. Το πρώτο είναι το ”Λύκε, λύκε είσαι εδώ” του Βασίλη Κουτσιαρή και το δεύτερο είναι το ”Μία ζαχαρένια συνταγή” της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου. Και τα δύο βιβλία είναι από εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Άκουγαν τα παραμύθια όσο εγώ μάζευα ξανά την κουζίνα.
Να πω δύο λόγια για τα βιβλία. Το πρώτο ”Λύκε λύκε είσαι εδώ” το αγαπήσαμε από την πρώτη ημέρα που το διαβάσαμε. Το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι πως δεν θελουν να το διαβάζουμε το βράδυ πριν τον ύπνο. Οποιαδήποτε άλλη ώρα δεν τις πειράζει. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ όμορφο τρόπο και αναφέρεται στον σχολικό εκφοβισμό. Υπέροχο! Το δεύτερο βιβλίο ” Μία ζαχαρένια συνταγή” είναι μία ιστορία για την δύναμη της αγάπης και της αλληλεγγύης. Ωραίο κείμενο με πολύ ωραία εικονογράφηση και μπορούμε να το διαβάσουμε πριν κοιμηθούμε.
Τολμώ να πω πως και εγώ σήμερα δεν είχα τόσο όρεξη για παιχνίδια. Είναι λίγο περίεργη η κατάσταση που ζούμε. Δεν θέλω να διαβάζω συνέχεια στο internet για τον κορονοιό, διαβάζω μόνο όσο πρέπει για να ξέρω τι συμβαίνει στην χώρα μας. Ίσως έπαιξε ρόλο το σημερινό newsletter που έλαβα από την ”Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων” (πολύ αληθινό, μπράβο Χριστίνα!). Θέλω να είμαι αισιόδοξη, προσπαθώ να μην αγχώνομαι, αν και κάποιες στιγμές νοιώθω το στομάχι μου σφιγμένο, αλλά ελπίζω να περάσει όλο αυτό που ζούμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Να συμμορφωθούμε όλοι στα μέτρα που ορίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα την κατάσταση, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
”Μπόρα είναι και θα περάσει”… και μετά την μπόρα έρχονται ηλιόλουστες ημέρες!
Καλή δύναμη σε όλους!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Δεύτερη ημέρα…
Το ”ξυπνητηράκι” μας σήμερα ήταν η μικρή μας. Ξύπνησε στις 07:30, ήρθε δίπλα μου, με ξύπνησε και εννοείτε πως έπρεπε να σηκωθώ για να πάμε στο καναπέ να πιει το γάλα της. Μισή ώρα αργότερα σηκώθηκαν και οι άλλες δύο κοπελίτσες μου. Ξεκίνησε η ημέρα μας με χορό και τραγούδι…
Ετοίμασα το πρωινό τους, έφαγαν και πήγαν στο δωμάτιό τους να συνεχίσουν το παιχνίδι με την πισίνα και τις μπάλες. Η πισίνα σήμερα είχε ”μεγάλη χαρά”. Έγινε πλοίο, καναπές, σπιτάκι… Διασκέδασαν πάντως και οι τρεις. Μετά από αρκετή ώρα βαρέθηκαν και πριν σκεφτούν να μπουν από κάτω ( και κινδυνέψουν ) την μαζέψαμε.
Η επόμενη ιδέα ήταν να παίξουμε κουκλοθέατρο. Στήσαμε το κουκλοθέατρο που μας χάρισε η θεία Ντόρα, φέραμε τις κούκλες, έφτιαξαν εισιτήρια (χωρίς εισιτήρια πως θα παρακολουθούσαμε την παράσταση!!!) και ξεκίνησε πρώτα η μεσαία. Μας έπαιξε την ”κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο”. Γελάσαμε πολύ. Επόμενη παράσταση ήταν της μικρής μου ( σου θυμίζω είναι 2 1/2 ετών). Η παράσταση λεγόταν ”η παππού μου, η γιαγιά μου και το ντάρι” (ο παππούς μου, η γιαγιά μου και το λιοντάρι). Όπως καταλαβαίνεις γελάσαμε πάρα πολύ. Την άφησαν μόνη της, χωρίς βοήθεια και τα πήγε καλά. Η παράσταση της μεγάλης μου κόρης ήταν το ” φυλαχτό της γλυκιάς γιαγιάς”. Εντάξει, τι να πω τώρα. Το κορίτσι μου με εντυπωσιάζει…
Μετά από τρεις παραστάσεις ήταν πλέον ώρα φαγητού. Ετοιμάσαμε το τραπέζι τους, παίζοντας εστιατόριο, πήρα παραγγελία και σε λίγα λεπτά σερβιρίστηκε το φαγητό τους. Όπως έχουμε συμφωνήσει η συνέχεια ήταν αναμενόμενη, ήθελαν να δουν παιδικά. Έφτιαξα και εγώ τον καφέ μου, πήρα το βιβλίο μου και απόλαυσα μισή ώρα ηρεμίας.
Είχα φυλάξει κουκούτσια από αβοκάντο για να τα βάλουν σε νερό και να βγάλουν ρίζες για να φτιάξουμε καινούρια φυτά αβοκάντο (εάν θέλεις να δεις τα φυτά αβοκάντο που έχουμε στο μπαλκόνι μας δες εδώ). Ήρθε η σειρά τους. Πήραμε τα κουκούτσια, ξύλινα καλαμάκια και πλαστικά ποτήρια. Κάρφωσαν το καλαμάκια στα κουκούτσια, έτσι ώστε να στέκονται στο χείλος των ποτηριών και γεμίσαμε τα ποτήρια με νερό. Τώρα θα κάνουμε υπομονή μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν οι ρίζες.
Η μεγάλη μου κόρη, πρωτάκι φέτος, πήγε στο γραφείο της να κάνει τις εργασίες που τους έδωσε η κυρία την Τρίτη. Ευτυχώς της αρέσει να γράφει και να διαβάζει. Οπότε βρήκα την ευκαιρία και διάβασα στα άλλα δύο μου κορίτσια δύο βιβλία, τα οποίο διάλεξε η μεσαία και είναι τα αγαπημένα της. Το πρώτο είναι ”Το μικρό κοάλα Τα γενέθλια” και το δεύτερο ” Το μικρό κοάλα Ώρα για φαγητό” από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Τα αγαπάει πολύ αυτά τα βιβλία, τα έχουμε διαβάσει χιλιάδες φορές, έχει μάθει απέξω τα λόγια αλλά δεν τα βαριέται. Άρεσαν και στην μικρή, που με διέκοπτε συνέχεια ρωτώντας με ” τι είναι ατό;”
Το απόγευμά μας συνεχίστηκε κάνοντας μπάνιο τα δύο μου κορίτσια (δεν πρόλαβα και την τρίτη… Αύριο με το καλό), την περιποίησή τους (να στεγνώσουμε μαλλιά,να φτιάξουμε τα νύχια κτλ. ). Ώρα για το βραδυνό μας φαγητό και μετά η βραδινή μας συνήθεια (τσισάκια, δοντάκια, χεράκια, πυτζαμούλες) και στον καναπέ για να καθίσουμε όλες μαζί περιμένοντας τον μπαμπά μας, ο οποίος άργησε σήμερα (πήγε και σουπερ μάρκετ, τι να κάνει!) και δεν πρόλαβαν τα κορίτσια να τον δουν αφού κοιμήθηκαν.
Τελείωσε και η σημερινή ημέρα. Δεν κυλά η μέρα μόνο με ηρεμία. Έχουν τις εντάσεις τους, τις διαφωνίες τους, τους τσακωμούς τους. Προσπαθώ να μη γίνομαι διαιτητής αλλά δεν τις αφήνω και ανεξέλεγκτες. Ελπίζω να τους προσφέρω όμορφες στιγμές και να γίνουν όμορφες αναμνήσεις για το μέλλον!
Καλό βράδυ και καλή μας ξεκούραση!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά