Πρώτη αφορμή μου δόθηκε από το βιβλίο ”Σπίτι σε τάξη, Ζωή σε τάξη” της Marie Kondo, από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και δεύτερη, το βιβλίο που διαβάζω αυτές τις ημέρες, ”Γονείς Απλά” του Kim John Payne, από εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. Στο βιβλίο ”Γονείς απλά”, αναφέρει πόσο λάθος είναι να έχουν τα παιδιά μας πάρα πολλά παιχνίδια. Αγοράζοντας…
Νέα Χρονιά… Νέοι στόχοι, νέες ευκαιρίες, καινούριες δυσκολίες, καινούργιες επιτυχίες…. Η σκέψη όμως τρέχει πίσω, πριν 7 χρόνια… Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το μυαλό μου ταξιδεύει πίσω στην πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου. Να πως ξεκίνησαν όλα…. Ήταν αρχές Μαΐου 2012 που ένοιωθα πως η ζωή μου αλλάzει, ριζικά… Μου το επιβεβαίωσε ένα θετικό…
(Μέρος Α) Πείραμα είναι η πρόκληση ορισμένου φυσικού, φυσιολογικού ή ψυχικού φαινομένου σε συνθήκες τέτοιες που να είναι δυνατό, παρατηρώντας το μεμονωμένο να διερευνήσουμε τη φύση, τις αιτίες και τους νόμους του: Είμαστε περίεργα πλάσματα, μας αρέσει να μαθαίνουμε, μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να βλέπουμε τα αποτελέσματα. Μπορεί όμως να μην πετύχει κάποιο πείραμα, τότε λοιπόν…
Καθημερινά παραπονιέμαι ότι δεν μου φτάνουν οι 24 ώρες… ”Λίγες” ώρες για τόσες πολλές δουλειές, τόσες πολλές υποχρεώσεις. Από που να ξεκινήσω, από τις δουλειές του σπιτιού; Από τις εξωτερικές δουλειές; Τις υποχρεώσεις με τα παιδιά; Την απασχόληση των παιδιών; Τα προσωπικά μου θέλω; Τον σύζυγό μου; Ξεκινώντας η ημέρα με βρίσκει τρέχοντας να ετοιμάσω…
