Δέκατη πέμπτη ημέρα...

…25 Μαρτίου 2020…

Πολύ περίεργη ημέρα η σημερινή. Μία Εθνική επέτειος διαφορετική από τις άλλες χρονιές, χωρίς παρελάσεις, χωρίς εορτασμούς. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου χωρίς λειτουργία στις Εκκλησίες…

Μένουμε σπίτι, συνεχίζουμε να μένουμε σπίτι. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Πότε άγχος και φόβος, άλλοτε αισιοδοξία και θετικές σκέψεις. Ξανά θλίψη για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα μας και για ολόκληρη την Γη πλέον.

Στο σπίτι μας…

Στο σπίτι μας επικρατεί ένταση τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Πότε η ένταση αυτή είναι λόγο κάποιου τσακωμού στο παιχνίδι τους, πότε η μία ενοχλεί την άλλη την ώρα που η άλλη παίζει μόνη της. Μπαίνει στη μέση και η μικρή και ολοκληρώνεται το θέμα. Θέλει η Μαρία να κάνει κατασκευές, την ενοχλούν οι άλλες. Θέλει η Ευρυδίκη να παίξει με τις κούκλες της την ενοχλούν οι άλλες. Θέλει η Άννα να παίξει με τα κορίτσια, παίζουν για λίγο μαζί της και μετά την αφήνουν. Είναι λογικό να αντιδρούν έτσι. Καταλαβαίνουν και εκείνες την αλλαγή. Τους λείπουν οι φίλες τους, το σχολείο τους, η καθημερινότητά τους. Σήμερα το πρωί ξύπνησε η Ευρυδίκη λέγοντάς μας ”έχει ωραία μέρα σήμερα που μπορούμε να πάμε βόλτα;”. Μόλις της είπαμε ότι πρέπει να κάνει κι άλλο υπομονή, πως πρέπει να περάσουν κι άλλες ημέρες, απογοητεύτηκε και πήγε στο δωμάτιό της. Η Μαρία καθώς γνωρίζει περισσότερα για το θέμα του κορονοιού, δεν έχει ζητήσει να βγει έξω ” δεν βγαίνουμε μην κολλήσουμε” λέει στις αδερφές τις. Έχει περισσότερες φοβίες βέβαια και είναι απολύτως φυσιολογικό. Της έχουμε εξηγήσει τι συμβαίνει, όχι με όλες τις λεπτομέρειες και κάθε φορά που μας εκφράζει κάποια φοβία της, προσπαθούμε με ήρεμο τόνο να της εξηγήσουμε πως είναι λογικό να φοβάται. Γι αυτό όμως κάνουμε ότι μπορούμε για να προστατευτούμε, τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, δεν έχουμε επαφές με κανέναν και περιμένουμε υπομονετικά να περάσουν οι μέρες. Η μικρή μου το μόνο που μας έχει πει, όταν είδε το καρότσι της έξω από την πόρτα, είναι: ”κό μου ατό. πάω γω βότα τώλα;” (=δικό μου είναι αυτό. θα πάω εγώ βόλτα τώρα;)!!!!

Έχουμε βρει κάποιες διεξόδους εκτόνωσης. Σίγουρα κάθε μέρα θα βάλουμε τραγούδια, θα χορέψουμε, θα τραβάμε ταυτόχρονα βίντεο και θα γελάμε με την ψυχή μας. Και την ώρα που χορεύουμε και όταν βλέπουμε τα βίντεο!!! Άλλη μία λύση που βρήκαμε είναι να κάνουμε κάποια κατασκευή εκτός από των γνωστών (χαρτόνια, κόλλα, μπογιές κτλ.). Τους αρέσει πολύ να ανακατεύονται με υλικά για πρώτη φορά. Ακόμα τους αρέσει να κάνουν ( τουλάχιστον να προσπαθούν), τις δουλειές του σπιτιού, σκούπισμα, ξεσκόνισμα, πλύσιμο πιάτων κτλ. Το βράδυ η χαλάρωσή μας είναι να καθόμαστε όλοι μαζί στον καναπέ, να συζητάμε, να γελάμε, να διαβάζουμε ή να βλέπουμε τηλεπαιχνίδι με ερωτήσεις.

Μία από τις κατασκευές που κάναμε χτες είναι να φτιάξουμε κούκλες ( ή τερατάκια). Πήραμε παλιό καλσόν, το γεμίσαμε, το ράψαμε, βάλαμε μάτια, μαλλιά, ρούχα. Όση ώρα φτιάχναμε με την Μαρία τις κούκλες, η Ευρυδίκη και η Άννα, πήραν μία κούκλα και τη βύθιζαν μέσα στο γέμισμα, ήθελε να κολυμπήσει!!! Η Μαρία μου χάρηκε πάρα πολύ γιατί έραψε μόνη της για πρώτη φορά και ξεκίνησε σήμερα να φτιάχνει έναν μονόκερο, με την ίδια λογική και υλικά. Σήμερα λόγο της ημέρας φτιάξαμε Ευζώνους και ελληνικές σημαίες. Ζωγράφισαν τον Εύζωνο, έκοψαν η Μαρία και η Ευρυδίκη τα κομμάτια και επειδή δεν είχαμε διπλόκαρφα για να ενώσουμε τα κομμάτια, τα ράψαμε!!!