Μία πολύ δύσκολη χρονιά φτάνει στο τέλος και όλοι σχεδόν ανυπομονούμε για την καινούργια χρονιά και για το τι θα μας φέρει… Κάποιοι λένε ”κάθε πέρυσι και καλύτερα” αλλά εύχομαι να ισχύσει το αντίθετο. ”Κάθε πέρυσι και χειρότερα”, και η καινούρια χρονιά να φέρει υγεία, χαρά και να είμαστε κοντά στους αγαπημένους μας ανθρώπους, χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Κάθε χρονιά όμως κρύβει κάποια μαθήματα και παρακάτω θα διαβάσεις τι μου έμαθε το 2021…
Αρχικά υποδεχτήκαμε όλοι την καινούργια χρονιά με χαρά και ελπίδα πως θα ηρεμήσουμε λίγο από τον ιό και την πανδημία. Ξεκινήσαμε με καλούς οιωνούς αλλά στο τέλος μας τα χάλασε λίγο. Το σημαντικότερο που μου έμαθε το 2021 είναι να μην χάνω την αισιοδοξία μου. Άνοιξα λοιπόν το ημερολόγιο μου και κοιτώντας τις φωτογραφίες της χρονιάς έκανα την ανασκόπησή μου…
Τι μου έμαθε το 2021
Χαρά
Το 2021 μου έμαθε πως χρειάζεται κάποιες στιγμές να γινόμαστε και εμείς παιδιά. Να παίζουμε, να γελάμε χωρίς να υπολογίζουμε τίποτα. Βλέπεις το χιόνι που είχαμε τον Φεβρουάριο στην Αθήνα, όταν είδαμε ”άσπρη μέρα” μας έκανε πολύ καλό, σε μικρούς και μεγάλους. Επίσης τώρα που μεγαλώνουν τα κορίτσια μου, παίζουμε διάφορα επιτραπέζια παιχνίδια και τις περισσότερες φορές καταλήγουμε να γελάμε μέχρι δακρύων! Το καλοκαίρι κάναμε διαγωνισμό βουτιάς στη θάλασσα. Στη βραδινή ρουτίνα μας έχουμε συμπεριλάβει 10λεπτά όλοι μαζί στον καναπέ, αποκλειστικά και μόνο με αγκαλιές… Μικροπράγματα δηλαδή που κάνουν μεγάλη διαφορά στην ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Έτσι και αλλιώς η ευτυχία κρύβεται στα μικρά και απλά πράγματα.
Τόλμη
Το 2021 μου έμαθε να τολμώ. Με υπομονή και επιμονή να κάνω αυτό που αγαπώ, που μου προσφέρει γαλήνη και ηρεμία. Ακόμη πως μπορώ να πετύχω τους στόχους μου! Έτσι τη χρονιά αυτή πέτυχα δύο στόχους, σημαντικούς για εμένα. Πρόσεξα περισσότερο τον εαυτό μου. Αφιέρωσα χρόνο για γυμναστική στο σπίτι, βελτίωσα την διατροφή μου, διάβασα αρκετά βιβλία και ξεκίνησα τον Μαγικό κύκλο! Κατάλαβα πως ηρέμησα πρώτα ψυχικά, είμαι πολύ χαρούμενη και νιώθω πιο δυνατή!
Προτεραιότητες
Το 2021 μου έμαθε να βάζω προτεραιότητες. Μία μαμά με τρία παιδιά καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος αλλά εάν θέλεις πραγματικά όλα γίνονται. Έτσι όποτε χρειάζομαι λίγο χρόνο για μένα προσπαθώ να τον βρω, αφήνοντας πίσω κάποιες δουλειές του σπιτιού ή ζητώντας βοήθεια από την δική μου μαμά. Είναι γνωστό πλέον πως χαρούμενη μαμά = χαρούμενη οικογένεια. Επίσης αποφασίσαμε με τον σύζυγό μου να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στην οικογένειά μας κάνοντας εκδρομές που πολύ αγαπάμε και μας έλλειψαν, με αποτέλεσμα να δημιουργούμε όμορφες αναμνήσεις!
Ευγνωμοσύνη
Το 2021 δυστυχώς μου έμαθε ή καλύτερα μου θύμησε τι σημαίνει αγωνία και πόνος. Με τον χαμό δύο δικών μου ανθρώπων, από τον ιό που παιδεύει ακόμη όλο τον κόσμο, και πολλές φορές με φοβίζει, κάθε χρόνο στα γενέθλια μου τα συναισθήματα θα είναι ανάμεικτα, πρώτα λύπη και μετά χαρά! Έμαθα λοιπόν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και θα πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή και να αρπάζουμε την κάθε ευκαιρία που θα βρεθεί στον δρόμο μας. Έμαθα λοιπόν να είμαι ευγνώμων για ότι έχω στη ζωή μου, παρά τις δυσκολίες.
Μία χρονιά δύσκολη, με τα πάνω της και τα κάτω της, με τις χαρές και τις λύπες της. Μία ακόμη όμως χρονιά γεμάτη μαθήματα και εμπειρίες για να γίνουμε σωστοί άνθρωποι απέναντι στον εαυτό μας, στην οικογένειά μας, στον συνάνθρωπό μας και στο περιβάλλον. Εύχομαι και ελπίζω η καινούργια χρονιά να φέρει υγεία σε όλο τον κόσμο, ηρεμία, γαλήνη, αγάπη, υπομονή για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και για τα παιδιά μας.
***Το σημερινό άρθρο το έγραψα με αφορμή το challenge που διοργανώνει η Άλκηστης στο blog little hope Flags. Πατώντας τον σύνδεσμο μπορείς να διαβάσεις το δικό της άρθρο.
Εσύ, τι έμαθες από το 2021;
Καλή Χρονιά!
Ημέρα ευαισθητοποίησης κατά της διάκρισης της μητρότητας
04 11 21 ημέρα ευαισθητοποίησης κατά της διάκρισης της μητρότητας και ποια μαμά δεν έχει κριθεί για τις επιλογές της με αποτέλεσμα να έχει τύψεις και επιπλέον να την τριγυρίζουν σκέψεις εάν μεγαλώνει σωστά το παιδί της. Παρακάτω θα βρεις κάποια παραδείγματα που λίγο πολύ ακούμε όλες οι μανούλες.
- Φυσιολογικά γέννησες; Γιατί αφού υπάρχει η καισαρική;
- Γέννησες με καισαρική; Γιατί έπρεπε να προσπαθήσεις περισσότερο…
- Θηλάζεις το μωρό σου; Όχι; Α! κακώς, το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο…
- Πως μπορείς να θηλάζεις σε δημόσιο χώρο;
- Γιατί δίνεις ”ξένο” γάλα στο μωρό; Δεν έχεις δικό σου;
- Φοράει ακόμη πάνα; Ολόκληρος άντρας, ολόκληρη γυναίκα έχει γίνει, ακόμη πάνα φοράει;
- Άσε τις αγκαλιές ; θα κακό μάθει…
- Κοιμάστε μαζί; Δεν είναι σωστό…
- Δεν φοβάσαι που το μωρό κοιμάται μόνο του στο δωμάτιο του;
- Δε κοιμάται το βράδυ; Κάτι δε κάνεις καλά…
- Δε τρώει, εσύ φταις που το έμαθες έτσι…
- Γκρίνια συνέχεια; έχει κακομάθει…
- Αλεσμένο φαγητό του δίνεις; γιατί; δώστου να φάει κανονικό φαγητό…
- Δε φοβάσαι μη σου πνιγεί επειδή του δίνεις κομμάτια;
- Έχεις σταματήσει τη δουλειά σου για να μεγαλώσεις το παιδί σου, Κακώς!
- Αφήνεις το παιδί σου για να πας στη δουλειά; Έγινες μάνα άσε την καριέρα
- Παιδάκι πότε θα κάνετε; περνάνε τα χρόνια…
- Δε θα κάνετε ένα αδερφάκι στο μωρό; μοναχοπαίδι θα το αφήσετε; κακομαθημένο θα γίνει…
- Πάλι έγκυος είσαι; κτλ κτλ
Κάθε μαμά είναι μοναδική…
Πολλές κριτικές με αποτέλεσμα να νιώθεις τύψεις και ενοχές. Ακόμη η κάθε γυναίκα μπορεί να νιώσει πως δεν είναι σωστή μαμά, πως δε δίνει αυτό που πρέπει στο παιδί της. Ωστόσο ποια μαμά, δεν το έχει κάνει, έστω και άθελά της! Αυτό όμως πρέπει να σταματήσει επειδή κάθε μαμά είναι μοναδική. Κάνει τις επιλογές της πρώτον βάση του μητρικού της ενστίκτου, δεύτερον βάση των αντοχών και της καθημερινότητάς της και τρίτον βάση των ανθρώπων που έχει κοντά της (γιατρούς, παιδιάτρους, οικογένεια, φίλοι κτλ). Μεγαλώνει το δικό της παιδί όπως κρίνει πως είναι το σωστό. Και ας κάνει λάθη, είναι δική της επιλογή. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες (που ίσως δεν γνωρίζεις) που οδηγούν την κάθε μανούλα να πάρει την όποια απόφαση. Επομένως, μην στέκεσαι απέναντί της αλλά δίπλα της!
Για τον λόγο αυτό δώσε της στήριξη, γίνε φίλη μαζί της, όποια και να είναι η απόφασή της. Είναι πολύ σημαντικό να μεγαλώνεις ανθρώπους με σεβασμό και κατανόηση, με εν συναίσθηση και με καλές πράξεις. Χάρη σε αυτό θα την βοηθήσεις και θα είναι προσηλωμένη στον στόχο της!
Stop mom shaming Greece
Στα social media υπάρχει μία ομάδα νέων μαμάδων, η οποία ενημερώνει νέες μητέρες, με βασικό στόχο την εν συναίσθηση και τον σεβασμό. Στην @stopmomshaming_gr καμία γυναίκα δεν χρειάζεται να νοιώσει άσχημα ή μειονεκτικά, για όποια επιλογή έχει κάνει επειδή η κάθε μαμά είναι μοναδική. (περισσότερα εδώ)
Επιπλέον Φέτος δημιούργησαν την πρώτη ετήσια καρφίτσα και είναι καταπληκτική! Η συγκεκριμένη καρφίτσα είναι μοναδική στον κόσμο, σχεδιασμένη από τις ίδιες κα φτιάχτηκαν από την @gardens_keepsakes. Από σήμερα είναι διαθέσιμη προς πώληση (θα την βρεις εδώ) και τα έσοδα θα πάνε στην Κιβωτό του κόσμου. Μπράβο κορίτσια!
Παγκόσμια εβδομάδα μητρικού θηλασμού
Διανύουμε την παγκόσμια εβδομάδα μητρικού θηλασμού και όπως είχα γράψει στο περσινό άρθρο, Μανούλα μην επηρεάζεσαι, κάνε ότι είναι σωστό για εσένα και το μωρό σου! Όλες οι μανούλες είτε θήλασαν λίγες ημέρες, είτε μήνες, είτε χρόνια είναι άξιες και μοναδικές. Η στήριξη που μπορείς να δώσεις σε μία μαμά είναι πολύ σημαντική και πίστεψέ με την χρειάζεται!
Στάσου δίπλα σε κάθε μητέρα και όχι απέναντι της!
Σε φιλώ
Αναστασία
2 χρόνια blogging
Το ταξίδι μου στο blogging ξεκίνησε 24 Οκτωβρίου 2019 όταν πάτησα για πρώτη φορά το κουμπί της δημοσίευσης… (Εδώ μπορείς να μάθεις περισσότερα για εμένα…) Φέτος λοιπόν κλείνω 2 χρόνια Blogging…
Ας το πάρουμε από την αρχή…
Tο 2017 συνάντησα στον internetικό κόσμο την aspaonline.gr και από τότε την ακολουθώ πιστά. Έχω μάθει πολλά για την μητρότητα και την οικογένεια. Μου άρεσε πολύ η αμεσότητα, η επικοινωνία και η δημιουργικότητα της. Όντας full time μαμά με 3 κορίτσια έψαχνα τρόπο να ξεφύγω από την καθημερινότητα με τρόπο όμως δημιουργικό και μέσα από το σπίτι. Ψάχνοντας, βρήκα πως η Άσπα έχει και το aspatsamadi.com, όπου εκπαιδεύει bloggers επαγγελματίες και αρχάριους να έχουν παρουσία στο internet. E, αυτό ήταν… Παρακολούθησα την δωρεάν εκπαίδευση 123 Blog για να είμαι σίγουρη για το τι θέλω να κάνω…
1 Σεπτέμβριου του 2019 ξεκίνησα να στήνω το δικό μου Blog έχοντας ως δασκάλα μου την Άσπα. Χρειάστηκε 1 1/2 μήνας δουλειάς, πολύ ξενύχτι (το βράδυ ήταν οι μόνες ώρες που μπορούσα να δουλέψω χωρίς να τριγυρνάνε τα παιδιά στα πόδια μου), πολύ διάβασμα, πολύ ψάξιμο. Μη νομίζεις πως είναι εύκολο να το στήσεις από την αρχή μόνος σου, ειδικά όταν δεν γνωρίζεις πολλά πράγματα. Γι αυτό θέλω να ευχαριστήσω την Άσπα γιατί με βοήθησε πολύ με τα μαθήματα και με την υποστήριξή της. Ήξερα και ξέρω πως έχω ένα στήριγμα σε ότι χρειαστώ…. Σε ευχαριστώ πολύ Άσπα.
Το μόνο μου στοίχημα ήταν εάν θα είμαι συνεπείς με τις αναρτήσεις. Δεν μπορώ να πω πως σε αυτό το κομμάτι τα έχω καταφέρει. Λόγω λίγου ελεύθερου χρόνου, πολλών υποχρεώσεων (και καραντίνες στο ενδιάμεσο) δεν ανταπεξήλθα σε αυτό που είχα αρχικά σκεφτεί. Είμαι όμως περήφανη για την μέχρι τώρα πορεία μου, για όσα έχω κάνει δεδομένου των αναλογιών… Έχω όμως θέληση και πείσμα και αγαπώ αυτόν τον μικρό, δικό μου χώρο…
Τι μου προσφέρει το blogging
- Μου προσέφερε και μου προσφέρει γνωριμίες με αξιόλογους ανθρώπους (επαγγελματίες και μη)
- Μου προσφέρει κάτι που μου έλειπε… επικοινωνία!
- Είμαι δημιουργική μέσα από το σπίτι μου.
- Έμαθα πολλά πράγματα για το στήσιμο ενός blog, για όρους internetικούς και υπολογιστών.
- Έμαθα να μοιράζομαι γνώσεις, σκέψεις, περιπέτειες κτλ.
- Έμαθα να ακούω και να διαβάζω ιστορίες των άλλων.
- Έμαθα να μπαίνω στη θέση του αναγνώστη και να βλέπω τα πράγματα από την άλλη πλευρά.
- Έμαθα τα social media (προ blog δεν είχα ασχοληθεί καθόλου)
- Γίνομαι πιο κοινωνική (καθώς είμαι εσωστρεφής άνθρωπος)
- Το blogging μου χάρισε αυτοπεποίθηση.
- Χαίρομαι γιατί θα αφήσω στα παιδιά μου μία κληρονομιά για να διαβάζουν!
Ευχαριστώ
Θέλω να ευχαριστήσω πολλούς ανθρώπους που είτε γνωριζόμαστε είτε όχι, με βοήθησαν πολύ. Θέλω όμως πάνω απ’ όλα να ευχαριστήσω εσένα που είσαι εδώ, είσαι κοντά μου, διαβάζεις τα άρθρα και προχωράμε μαζί! Nα ξέρεις μου δίνεις δύναμη. Σε ευχαριστώ πολύ…
Λόγω της ημέρας θα ήθελα πολύ να σε κεράσω ένα κομμάτι τούρτα αλλά φαντάζει αδύνατο!!! Δεν μπορώ όμως να σε αφήσω έτσι… Γι’ αυτό σου ετοίμασα ένα μικρό δωράκι… Επειδή μου αρέσει να καταγράφω σκέψεις και λόγια που με εμπνέουν, καθώς και στόχους, όνειρα και τις ατάκες των παιδιών, ετοίμασα ένα μικρό ebook (σημειωματάριο θα το έλεγα καλύτερα) όπου μπορείς να καταγράφεις ότι σε ενδιαφέρει και δεν θέλεις να το ξεχάσεις. Λένε πως όταν καταγράφεις τα όνειρά σου και τα διαβάζεις συχνά, έρχεσαι πιο κοντά στον στόχο σου για να τα πετύχεις. Τι λες; θα το δοκιμάσεις; Εγώ έχω ξεκινήσει καταγράφοντας πως θα ήθελα να είναι η καθημερινότητά μου σε 5 χρόνια και το διαβάζω 2 φορές την ημέρα!
Εάν είσαι εγγεγραμμένος χρήστης στο newsletter θα σου έρθει ένα email όπου θα περιλαμβάνει τον σύνδεσμο για να κατεβάσεις το σημειωματάριο. Εάν δεν έχεις γραφτεί μόλις συμπληρώσεις τα στοιχεία σου θα σου έρθει το email καλωσορίσματος που θα περιλαμβάνει τον σύνδεσμο…
Σε φιλώ
Αναστασία
Παππούς…
-Τι κάνεις παππού;
-Ε, ας τα λέμε καλά.
-Γιατί ας τα λέμε καλά, δεν είσαι καλά;
-Καλά είμαι, Καλά είμαι…
Θυμάμαι…
Κάθε φορά στην ερώτηση τι κάνεις απαντούσες με την ίδια πρόταση. Θυμάμαι τις ιστορίες που μας έλεγες από την ζωή σου. Απ΄ όταν ήσουν μικρό παιδί, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες, για το πείσμα σου να καταφέρεις να δημιουργήσεις κάτι δικό σου και να μεγαλώσεις την πολύτεκνη οικογένειά σου. Παρά τα πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας κατάφερες να σε γνωρίσω και να ζήσω κοντά σου 36 χρόνια.
Δεν θα ξεχάσω…
Δεν θα ξεχάσω πόσο πολύ σου άρεσαν τα ταξίδια, οι εκδρομές και πως ”πέταγε η καρδούλα σου” τα τελευταία χρόνια για μία βόλτα έστω και με το αυτοκίνητο. Δεν θα ξεχάσω πόσο σου άρεσε να περιποιείσαι τον κήπου σου που με τόσο μεράκι έφτιαξες! Δεν θα ξεχάσω πόσο σου άρεσε να χορεύεις. Δεν θα ξεχάσω πόσο σου άρεσε να δημιουργείς . Δεν θα ξεχάσω την γκρίνια σου και τις φωνές σου, που κάποιες φορές ήταν δυνατές. Την ανησυχία σου, πολλές φορές χωρίς να υπάρχει λόγος.
Όλοι κάνουμε λάθη και έκανες και εσύ. Δεν γνωρίζω με κάθε λεπτομέρεια την ζωή σου. Δεν χρειάζεται και δεν θέλω να την μάθω. Μου άρκουν αυτά που έμαθα εγώ από εσένα. Μου έμαθες πως είναι ένα παιδί να μεγαλώνει κοντά στον παππού και στη γιαγιά, επειδή οι γονείς δούλευαν. Μου έμαθες με έμμεσο τρόπο να αγαπώ τα λουλούδια, τα φυτά και τα δέντρα με τον υπέροχό κήπο σου. Το πιο βασικό όμως, μου έμαθες να τολμώ, να επιμένω και να μην τα παρατάω!
Πέρασα όμορφα κοντά σου. Δεν θυμάμαι πολλά από την παιδική μου ηλικία, Θυμάμαι όμως εκδρομές που κάναμε όλοι μαζί, σε θυμάμαι στο εξοχικό σου, στον κήπο σου. Σε θυμάμαι στην αυλή. Σε θυμάμαι να ανησυχείς όταν οι γονείς μας δούλευαν πολλές ώρες. Σε Θυμάμαι να ανησυχείς, όταν σου γνώρισα τον σύζυγό μου για το εάν είναι ο ”κατάλληλος”. Σε θυμάμαι όταν σου είπα πως είμαι έγκυος στο πρώτο μου παιδί (και στο δεύτερο και στο τρίτο). Σε θυμάμαι στο γάμο μου, πόσο πολύ συγκινήθηκες! Σε θυμάμαι όταν γνώρισες τα μωρά μου. Σε θυμάμαι που τα κατάφερες και ήρθες στη βάπτιση της πρώτης μου κόρης…Σε θυμάμαι να παλεύεις για όλα… ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΝΧΩ……
Είμαι ευγνώμον γι αυτό που ήσουν και είσαι για εμένα!
Πόσο όμορφο είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά με παππούδες και γιαγιάδες
Είμαι από τα πολύ τυχερά παιδιά που γνώρισα και μεγάλωσα με 2 παππούδες και 2 γιαγιάδες. Γνώρισα ακόμη και 2 προγιαγιάδες και 1 προπάππο! ουάου! Έχουν δίκιο όσοι λένε του παιδιού μου το παιδί 2 φορές παιδί μου! Και χαίρομαι που και τα δικά μου παιδιά έχουν την χαρά να μεγαλώνουν, να παίζουν, να συζητούν, να κάνουν αταξίες, να κολυμπούν, να κάνουν βόλτες κτλ. κοντά στους παππούδες και τις γιαγιάδες τους! Και ας τα κακομαθαίνουν καμία φορά, δεν πειράζει!
Να αγαπάμε τους μεγάλους ανθρώπους που κόπιασαν για να μας μεγαλώσουν, με τα λάθη τους και τις δυσκολίες τους! Να είμαστε κοντά τους, όπως τους αξίζει και όπως θέλουμε να είναι και τα δικά μας παιδιά κοντά μας!
Αγάπη και ενδιαφέρον!! Αυτό χρειάζονται…
5 / 6 / 2019
Τεσσαρακοστή δεύτερη ημέρα…
Τον Αύγουστο του 2014 η ζωή μου άλλαξε πάλι ρυθμούς. Η Μαρία μου ήταν 21 μηνών και εγώ ήμουν έγκυος στο Ευρυδικάκι μου. Όταν μου επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη μου ο γιατρός στις 14 Σεπτεμβρίου 2014 έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Η πρώτη μου εγκυμοσύνη και ο τοκετός είχαν χαραχτεί μέσα μου ως κάτι μαγικό (εάν θέλεις να διαβάσεις για το πρώτο θαύμα της ζωής μου μπορείς εδώ). Έτσι ήλπιζα και για την δεύτερη εγκυμοσύνη…
Όλα ξεκίνησαν πολύ όμορφα. Το εμβρυάκι μου αναπτυσσόταν κανονικά, ακούσαμε την καρδούλα του, αυτό τον φανταστικό χτύπο… Συνεχίζονταν όλα φυσιολογικά, με όλες τις απαραίτητες εξετάσεις. Φτάσαμε στην αυχενική διαφάνεια περιμένοντας να μας πουν και το φύλλο του εμβρύου όπως και στην πρώτη εγκυμοσύνη αλλά δεν σταθήκαμε ”τυχεροί”. Δεν ήταν στην κατάλληλη θέση για να μας πουν σίγουρα το φύλλο του μωρού. Φτάσαμε τέλη Δεκεμβρίου 2014 και μάθαμε το φύλλο… θήλυ…!!!! Η χαρά μας δεν λεγόταν, κοριτσάκι θέλαμε πάλι… Η εγκυμοσύνη εξακολουθούσε να πήγαινε καλά, αλλά είχαμε και την Μαρία που έπρεπε σιγά σιγά να εξηγήσουμε τι γίνεται, αφού έβλεπε την κοιλιά μου να μεγαλώνει. Έφτασε η ημερομηνία να κάνω την καμπύλη ζαχάρου, 19 Ιανουαρίου 2015. Πήραμε τα αποτελέσματα, τα οποία δεν ήταν όπως τα περιμέναμε. Μας υπέδειξε ο γυναικολόγος πως πρέπει να επισκεφτούμε ενδοκρινολόγο, όπως και έγινε. Με προμήθευσε με μηχανάκι για να μετράω το ζάχαρο τρεις φορές την ημέρα, νηστική και μία ώρα μετά το μεσημεριανό και το βραδινό. Μου έδωσε και μία καταπληκτική διατροφή, πλουσιότατη, με 5 γεύματα, που εάν ήμουν μόνη μου δεν θα έτρωγα τόσο πολύ. Ευτυχώς και μετά από αυτό, συνεχίζοντας την διατροφή μου και τις μετρήσεις μου, δεν χρειάστηκε να κάνουμε κάτι άλλο. Το έμβρυο αναπτυσσόταν κανονικά, οπότε συνεχίζαμε βάση οδηγιών των γιατρών. Μας προειδοποίησε ο γυναικολόγος πως λόγο ζαχάρου δεν θα αφήσουμε να φτάσουμε τις 40 εβδομάδες (εάν δεν είχαν σπάσει νωρίτερα το νερά). Οπότε κανονίσαμε στις 38 εβδομάδες ακριβώς, 21 Απριλίου 2015 να γεννήσω το κοριτσάκι μου…
21 Απριλίου 2015
Ξεκινήσαμε με τον άντρα μου 06:30 για να πάμε στο μαιευτήριο, με την βαλιτσούλα μου και την ψυχραιμία μου, γιατί είχα ήδη την εμπειρία από τον πρώτο τοκετό. Η διαδικασία ίδια, ιστορικό, εξετάσεις και ο νοσοκόμος με πηγαίνει στο δωματιάκι που με περίμενε η μαία μου. Πόσο χάρηκα που την είδα. Επιβεβαιώθηκα πάλι πόσο σημαντική είναι η δουλειά της. Αφού έσπασαν τα νερά και είμαστε στις ωδίνες με έπιασαν τα κλάματα γιατί σκεφτόμουν την Μαρία μου. Πόση αναστάτωση θα τις προκαλούσα όταν επιστρέφαμε σπίτι με το μωρό. Με ηρέμησε η μαία μου λέγοντάς μου πως η αγάπη της μητέρας δεν διαιρείται αλλά πολλαπλασιάζεται… μεγάλη κουβέντα!!! Ο δεύτερος τοκετός σε σχέση με τον πρώτο είχε διαφορά. Πόνεσα περισσότερο, κατάλαβα την πίεση που ασκεί το μωρό αλλά όπως λένε όλες οι μανούλες, μόλις δεις το μωρό σου τα ξεχνάς όλα.
…11:10…
Το αγγελούδι μου γεννήθηκε φυσιολογικά, την πήρα στην αγκαλιά μου και πρόσεξα πόσο μακρυά ήταν τα νυχάκια της. Δεν είχε πολλά μαλλάκια και ήταν αδυνατούλα… 2730kg… Πέρνουν το μωρό να το ετοιμάσουν, να το ”δείξουν” στους παππούδες και στις γιαγιάδες και μετά εμένα. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο και μέσα σε λίγα λεπτά φωνάζουν τον σύζυγό μου. Επιστέφει στο δωμάτιο, τον ρωτάω τι τον ήθελαν και μου το είπε με τρόπο. Έβαλαν την μικρή στην θερμοκοιτίδα γιατί παρουσίασε ταχύπνοια! Σοκαρίστηκα… Δεν ήταν κάτι ανησυχητικό αλλά μετά τον τοκετό μου ”έπεσε βαρύ”. Βλέπαμε την μικρή 2 φορές την ημέρα και προσπαθούσα να βγάλω γάλα με το θήλαστρο (ποτέ δεν το συμπάθησα). Μετά από δύο ημέρες η αναπνοούλα της είχε ηρεμήσει και μου ανακοίνωσαν πως το τελευταίο βράδυ θα την έχω μαζί μου στο δωμάτιο. Η χαρά μου δεν λεγόταν. Περάσαμε το τελευταίο βράδυ μας στο μαιευτήριο αγκαλιά!
Την επόμενη ημέρα επιτρέψαμε σπίτι. Η Μαρία ήταν με την γιαγιά της. Πήγα εγώ να την πάρω και μου είχε λείψει πολύ το μουτράκι μου. Πήγαμε μαζί στο μωρό που ήταν στο κρεβατάκι του και την κοίταγε καλά καλά. Την χάιδεψε και πήγε να παίξει αφού κοιμόταν το μωρό…
Η ζωή μας με δύο παιδιά μόλις ξεκίνησε…
”Η αγάπη της μητέρας δεν διαιρείται… πολλαπλασιάζεται…”
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ…
Νέα Χρονιά… Νέοι στόχοι, νέες ευκαιρίες, καινούριες δυσκολίες, καινούργιες επιτυχίες…. Η σκέψη όμως τρέχει πίσω, πριν 7 χρόνια… Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το μυαλό μου ταξιδεύει πίσω στην πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου.
Να πως ξεκίνησαν όλα….
Ήταν αρχές Μαΐου 2012 που ένοιωθα πως η ζωή μου αλλάzει, ριζικά… Μου το επιβεβαίωσε ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης και μετά ακόμα ένα για να είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα. 16 Μαΐου ήταν η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο μου, όπου μας επιβεβαίωσε τα χαρμόσυνα νέα. Ο γιατρός είπε πως ήμουν 6 εβδομάδων και ακολούθησε η μοναδική στιγμή ( παρότι μας είχε προετοιμάσει ο γιατρός ότι είναι νωρίς και μπορεί να μην φαίνεται κάτι ακόμα). Ακούσαμε την καρδούλα του εμβρύου, την είδαμε να αναβοσβήνει στην οθόνη και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Τα συναισθήματα ξεχείλιζαν από το δωμάτιο… χαρά, συγκίνηση, ευγνωμοσύνη, ανυπομονησία, αγωνία…. σκέψεις πολλές περνούσαν από το μυαλό μου μέσα σε δευτερόλεπτα.
Ακολούθησε επίσκεψη στους γονείς μου για τα χαρμόσυνα νέα, οι οποίοι δεν το περίμεναν, καθώς ετοιμάζαμε τον γάμο που θα γινόταν τον επόμενο μήνα. Νομίζω ότι ήρθε την κατάλληλη στιγμή, ειδικά για την μητέρα μου, γιατί ότι είχε βγει από την μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της ( δες εδώ). Στη συνέχεια πήγαμε να ανακοινώσουμε τα νέα και στον άλλον μελλοντικό παππού και γιαγιά, οι οποίοι καθώς είναι και σε μεγαλύτερη ηλικία από τους δικούς μου γονείς το περίμεναν πως και πως…
Μέχρι τις πρώτες 12 εβδομάδες πηγαίναμε μία φορά την εβδομάδα στον γιατρό. Οι πρώτες ημέρες μετά την επιβεβαίωση του γιατρού, είχαν λίγο άγχος και τρέξιμο, μέχρι να γίνουν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις, που πραγματικά ήταν πάρα πολλές. Ευτυχώς βέβαια, γιατί μέσα από τις εξετάσεις που μου σύστησε ο γιατρός μου, ανακαλύψαμε ότι έχω θρομβοφιλία. Επισκεφτήκαμε αιματολόγο, έγιναν παραπάνω εξετάσεις και τα αποτελέσματα ήταν πως η μορφή της θρομβοφιλίας ήταν ήπια. Ξεκινήσαμε μόνο με παρακολούθηση και αναλόγως την πορεία του εμβρύου θα βλέπαμε πως θα προχωρούσαμε.
Η εγκυμοσύνη μου ήταν μοναδική εμπειρία. Δόξα τον θεό, είχα καλή πορεία, χωρίς προβλήματα. Ο σύζυγός μου που έκανε δώρο το βιβλίο ”ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ” και καθημερινά διάβαζα την εξέλιξη του εμβρύου και τις αλλαγές που γίνονταν μέσα μου. Εκείνο τον καιρό με χαρακτήριζε μία λέξη, ”ΘΑΥΜΑ”. Κάθε φορά που μιλούσα και σκεφτόμουν για το τι συμβαίνει μέσα μου, σκεφτόμουν πως είναι ένα Θαύμα. Πως από δύο ανθρώπους μπορεί να δημιουργηθεί μία καινούρια ζωή, πως μέσα μου ένα κύτταρο διαιρείτε και ξανά διαιρείτε, δημιουργείτε μία μπάλα από κύτταρα και σιγά σιγά σχηματίζεται ένα έμβρυο. Δημιουργείτε η καρδούλα του, τα ζωτικά του όργανα από τις πρώτες πρώτες εβδομάδες, το δέρμα του, μάτια, αυτιά, μύτη, μαλλιά, νύχια… αλλά και ο πλακούντας. Απλά είναι ΘΑΥΜΑ!
Η εγκυμοσύνη προχωρούσε ομαλά, χωρίς προβλήματα. Έγινε ο γάμος, που δεν μπορώ να παραλλείψω να πω πως γλέντησα με την ψυχή μου, χόρευα όλο το βράδυ και πέρασα υπέροχα, παρότι οι περισσότεροι μου έλεγαν να καθίσω και να ξεκουραστώ. Στην εξέταση Β επιπέδου μάθαμε το φύλλο του μωρού… ΚΟΡΙΤΣΙ. Εδώ θέλω να σας πω πως η απάντηση του άντρα μου ήταν: ”Δεν αλλάζει;” Ήθελε αγόρι, στην αρχή! Ακολούθησε το καλοκαίρι, ήρθε το φθινόπωρο και μπορώ να πω πως η καθημερινότητά μου δεν είχε αλλάξει, πήγαινα στη δουλεία μου κανονικά, απλά πρόσεχα τη διατροφή μου και όσο περνούσε ο καιρός τις κινήσεις μου. 7 Νοεμβρίου σταμάτησα από την εργασία μου και απόλαυσα περισσότερο τις ημέρες και τις προετοιμασίες για τον ερχομού του μωρού. Τον Δεκέμβριο ο μελλοντικός παππούς έβαψε το βρεφικό δωμάτιο, παραλάβαμε την κούνια, την αλαξιέρα, το καρότσι. Η αδερφή μου έκανε δώρο για το μωρό τα πρώτα του ρουχαλάκια και η μία κουμπάρα μας έστειλε αρκετά ρουχαλάκια από την δική της κόρη.
Φτάσαμε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, με μεγάλη ανυπομονησία και αγωνία. Κανονίσαμε με τον γιατρό ο τοκετός να γίνει με πρόκληση γιατί το κορίτσι μου είχε φτάσει τελευταία μέρα και δεν ήθελε να βγει…
08/01/2013… 06:00 π.μ…
Έξω χιόνιζε… Το προηγούμενο βράδυ παρότι δεν το περίμενα κοιμήθηκα ήρεμα… Ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο μαζί με τον σύζυγό μου. Χιόνιζε, δεν είχε ξημερώσει και παρέμενα ήρεμη. Φτάσαμε στο μαιευτήριο, έγιναν οι προετοιμασίες, ιστορικό, κτλ και πήγαμε στο δωμάτιο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, ήμουν μόνη στο δωμάτιο, χωρίς να ξέρω τι με περιμένει, ξαφνικά ακούω από άλλο δωμάτιο μία μέλλουσα μανούλα να φωνάζει, να ουρλιάζει και να σκέφτομαι από που μπορώ να φύγω!!!! Επέστρεψα στην πραγματικότητα μόλις μπήκε ο νοσηλευτής στο δωμάτιο και έβαλε όλα τα απαραίτητα για να ελέγχουμε το μωρό και εμένα και στη συνέχεια η μαία με τις αιματολογικές εξετάσεις. Πολύ σημαντικό η μαία να σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Να σου λύνει όλες τις απορίες και να μπορεί να σε κρατάει ήρεμη και εκείνη να κάνει ότι χρειάζεται για να πάνε όλα καλά. Είχα δίπλα μου τον σύζυγό μου και…
…14:10…
Είχαμε αγκαλιά το θαύμα μας, τον άγγελό μας, το καινούριο νόημα της ζωής μας. Ήταν η πιο γλυκιά, πιο τρυφερή στιγμή της ζωής μας.
Δεν ταλαιπωρήθηκα ούτε στην εγκυμοσύνη μου ούτε στον τοκετό. Γνωρίζω πως πολλές μανούλες περνούν δύσκολες στιγμές, έχουν άσχημη εγκυμοσύνη, έχουν επιπλοκές στον τοκετό, έχουν προβλήματα υγείας. Ένα θέλω να σας πω, κάντε ότι καλύτερο μπορείτε για εσάς και το εμβρυάκι σας, να Πιστεύετε και να σκέφτεστε θετικά. Τώρα, όταν υπάρχουν επιπλοκές μόνο ο Θεός ξέρει για πιο λόγο μας τις ”προσφέρει”.
<<Δεν λέω ότι είναι εύκολο, λέω απλά ότι αξίζει τον κόπο και κάθε θυσία>>
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ
Μητρικός θηλασμός, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα μωρά μας. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε η παγκόσμια εβδομάδα μητρικού θηλασμού από το 1996 και κάθε χρόνο γιορτάζεται από τη 1η έως 7η Νοεμβρίου.
Οι περισσότερες μελλοντικές μητέρες ονειρεύονται τον εαυτό τους να έχουν αγκαλιά το μωρό τους και να το ταΐζουν. Για να πάρουν την τελική απόφαση, θηλασμός ή μπιμπερό, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι, συναισθηματικοί, ιατρικοί, πρακτικοί. Όταν όμως γεννηθεί το μωρό, κάποιες φορές τα πράγματα αλλάζουν. Κάποιες μητέρες θέλουν να θηλάσουν, ξεκινούν και τα καταφέρνουν, άλλες πάλι δεν θέλουν και προτιμούν να δώσουν φόρμουλα. Πολλές απόψεις και είναι όλες σεβαστές.
Σύμφωνα με στοιχεία μόνο το 40% όλων των βρεφών κάτω των έξι μηνών τρέφονται αποκλειστικά μέσω θηλασμού. Τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού είναι πάρα πολλά, για το μωρό και για την μητέρα και θα ήθελα να αναφερθώ στα πιο σημαντικά.
Πλεονεκτήματα…
- Το μητρικό γάλα είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του μωρού. Το μητρικό γάλα περιέχει εκατό συστατικά, τα οποία δεν βρίσκονται σε κανένα άλλο γάλα. Σημαντικό επίσης είναι ότι η σύσταση του μητρικού γάλακτος αλλάζει αναλόγως με τις ανάγκες του μωρού. Είναι διαφορετικό το πρωί, διαφορετικό το βράδυ, διαφορετικό για πρόωρο μωρό, διαφορετικό τον πρώτο μήνα, τον δεύτερο, τον τρίτο κτλ.
- Είναι πιο εύπεπτο. Τα μωρά που θηλάζουν χωνεύουν πιο εύκολα το γάλα και έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κολικούς και αέρια.
- Έχει χαμηλά επίπεδα φωσφόρου και έτσι έχει καλύτερη απορρόφηση ασβεστίου.
- Μικρότερος κίνδυνος να εμφανίσουν τυχόν αλλεργία.
- Δεν δημιουργούνται προβλήματα δυσκοιλιότητας ή διάρροιας.
- Μικρότερος κίνδυνος δερματικού ερεθισμού από τις πάνες.
- Μέσω του μητρικού γάλακτος το μωρό λαμβάνει αντισώματα που χτίζουν τον οργανισμό τους και αντιστέκονται στις ασθένειες.
- Μεγαλύτερη ευκολία. Το μητρικό γάλα είναι πάντα διαθέσιμο, στην κατάλληλη θερμοκρασία, χωρίς κόπο και ειδικά στα νυχτερινά γεύματα.
- Το γάλα της μητέρας δεν κοστίζει.
- Η μητέρα που θηλάζει θα χάσει πιο εύκολα το βάρος που πήρε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς η μήτρα συρρικνώνεται πιο γρήγορα και αποκτά το αρχικό της μέγεθος.
- Πιθανή μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
- Την ώρα του θηλασμού η μητέρα ξεκουράζεται και είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί όσο ξεκουράζεται η μητέρα έχει περισσότερο γάλα.
- Ενισχύεται η σχέση μητέρας – μωρού. Υπάρχει σωματική και οπτική επαφή η οποία δεν αλλάζει με τίποτα.
Υπάρχουν και κάποια μειονεκτήματα και θα αναφερθώ σε αυτά γιατί για να πάρουμε την σωστή απόφαση καλό είναι να γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα όσο και τα μειονεκτήματα.
Μειονεκτήματα…
- Το μωρό είναι εξαρτημένο από την μητέρα. Μπορεί μόνο εκείνη να το ταΐσει.
- Όταν το μωρό πίνει το γάλα με το μπουκάλι, είναι εύκολο να παρακολουθεί η μητέρα την ποσότητα.
- Συμμετέχει και ο πατέρας στην διαδικασία ταΐσματος με το μπουκάλι.
- Όταν θηλάζει μία μητέρα τα ρούχα που θα φοράει πρέπει να διευκολύνουν τον θηλασμό. Οπότε είναι περιορισμένες οι επιλογές της.
- Η μητέρα που θηλάζει πρέπει να προσέχει τι τρώει, τι πίνει.
- Όταν θηλάζει το μωρό της σε δημόσιο χώρο ίσως να νιώθει λίγο άβολα γιατί τα αδιάκριτα βλέμματα είναι πάνω της.
- Τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, για κάποιες μητέρες είναι επώδυνη η διαδικασία. Υπάρχουν όμως λύσεις και ο πόνος περνάει.
Η δική μου εμπειρία μου έχει αφήσει πολύ γλυκές αναμνήσεις και νοιώθω ότι έκανα για εμένα και τα μωρά μου, ότι καλύτερο μπορούσα. Θήλασα και τις τρεις κόρες μου αποκλειστικά τους πρώτους έξι μήνες. Όταν θήλαζα ένοιωθα ευλογημένη, ένοιωθα ηρεμία, γαλήνη, ανακούφιση, ευτυχία. Τόσα πολλά συναισθήματα που δεν τα έχω ξανά νοιώσει όλα μαζί. Την ώρα εκείνη, είχαμε να πούμε τόσα πολλά. Εγώ με λόγια, λόγια ήρεμα, γλυκά, ψιθυριστά και τα μωρά μου με τον δικό τους μοναδικό τρόπο…
Νέα μανούλα και μελλοντική μανούλα δεν θα ήθελα να σου πω να θηλάσεις. Θα ήθελα να σκεφτείς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, για εσένα και το μωρό σου. Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Θα ακούσεις πολλές απόψεις, πολλές ιδέες, πολλές συμβουλές. Μην επηρεάζεσαι, κάνε ότι είναι σωστό για εσένα και το μωρό σου. Πάντα με την συμβουλή του γιατρού σου, του παιδιάτρου, της μαίας σου.
Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις που ο γιατρός μπορεί να απαγορεύσει τον θηλασμό. Σεβόμαστε και ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού μας.
Εσείς μανούλες γνωρίζατε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού; Γνωρίζατε για την Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού;
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά