ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Είμαστε πολύ κοντά στα Χριστούγεννα και στην προηγούμενη ανάρτηση, ”Κανέλα και Γαρύφαλλο”, σας μίλησα για τα τρία αγαπημένα μας χριστουγεννιάτικα βιβλία. (Εάν θέλεις να διαβάσεις για τα βιβλία πάτα εδώ.)

Όσο πλησιάζουμε όμως, οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα είναι πολλές. Να φτιάξεις μελομακάρονα και κουραμπιέδες, να φτιάξεις μπισκοτόσπιτο, να στολίσεις το δέντρο και το σπίτι ολόκληρο, να συνεννοηθείς που θα φας παραμονή και ανήμερα τα Χριστούγεννα, το ίδιο και για την Πρωτοχρονιά. Εάν θα κάνεις στο σπίτι τραπέζι, να τακτοποιήσεις, να φτιάξεις τη λίστα με τα ψώνια, να βρεις το μενού, να ψωνίσεις, να μαγειρέψεις, να πάρεις δωράκια για όλους. Μετά το τραπέζι να πλύνεις, να μαζέψεις και να τακτοποιήσεις ξανά και πολλά άλλα ακόμα. Πολλές δουλειές, πολύ άγχος, πολύ κούραση. Εκτός όλων αυτών έχεις και τα παιδιά, να περάσουν δημιουργικές ώρες, να μην βαρεθούνε, να μάθουν μέσα από το παιχνίδι.

Φέτος φτιάξαμε και εμείς μπισκοτόσπιτο, μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Βοήθησαν πολύ τα κορίτσια. Για το σπιτάκι τα κομμάτια τα πήραμε έτοιμα, φτιάξαμε το γλάσο, ”κολλήσαμε” τα κομμάτια και το στολίσαμε. Έχω αγοράσει από την tupperware το κορνέ πάρτυ, οπότε φτιάξαμε ζύμη με αλεύρι, αλάτι και νερό, βάλαμε μπλε και κίτρινο χρώμα ζαχαροπλαστικής, τα ψήσαμε, τα στολίσαμε και έτσι φτιάξαμε τα δεντράκια.

Καθιερώσαμε κάθε χρόνο τα δωράκια και οι κάρτες να είναι χειροποίητα, να τα φτιάχνουμε με αγάπη και μεράκι και να τα προσφέρουμε στους αγαπημένους μας ανθρώπους. (Παρακάτω είναι κάποια από αυτά, είτε περσινά είτε φετινά.)

Επόμενος στόχος ήταν να ξεχωρίσουμε ρούχα που δεν τους κάνουν ή δεν τους αρέσουν και παιχνίδια που δεν παίζουν και να τα χαρίσουμε. Τα παιχνίδια δεν καταφέραμε να τα ξεχωρίσουμε ακόμα αλλά θα γίνει και αυτό. Όσο για τα ρούχα και κάποια αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε πλέον, όπως αποστειρωτής, κάθισμα για βρέφη (το λεγόμενο αυγό) κτλ, θα τα χαρίσουμε στο Νηπιοτροφείο Καλλιθέας και στο Λύρειο Ίδρυμα. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν τα παιδιά μας να προσφέρουν, χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα. Και είναι σπουδαίο μάθημα ζωής όταν δίνουν μόνα τους τα πράγματα και βλέπουν με τα ματάκια τους ότι δεν ζουν όλα τα παιδιά μέσα στη ζεστή αγκαλιά της οικογένειας.

Αυτό που θέλω για αυτές τις γιορτές είναι να περάσουμε ήρεμα και γαλήνια. Να πάμε στην Εκκλησία, ανήμερα τα Χριστούγεννα να φάμε οικογενειακά και να κάνουμε βόλτες. Βόλτες στη στολισμένη Αθήνα, βόλτα στο στολισμένο ΚΠΙΣΝ, βόλτα στην παραλία, βόλτα με το αυτοκίνητο, βόλτα με τα πόδια. Να περπατήσουμε και να νιώσουμε την εορταστική ατμόσφαιρα και να μυρίσουμε τα γιορτινά αρώματα!

Καλά Χριστούγεννα, Καλή Πρωτοχρονιά με υγεία, γαλήνη, ηρεμία και πολλά πολλά χαμόγελα. Ο καινούριος χρόνος να μας βρει υγιείς και δυνατούς να παλέψουμε για τα εύκολα και τα δύσκολα που θα έρθουν!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους!

Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά

”…ΚΑΝΕΛΑ ΚΑΙ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ…”

Τι όμορφες λέξεις… κανέλα και γαρύφαλλο… Τι όμορφο, χαρακτηριστικό άρωμα που έχουν. Με ταξιδεύει το άρωμα τους το οποίο το έχω συνδυάσει με τα Χριστούγεννα, τις γιορτές, την εορταστική διάθεση και τις οικογενειακές συγκεντρώσεις γύρω από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Το ταξίδι αυτό σήμερα ξεκίνησε με αφορμή το χριστουγεννιάτικο παιδικό βιβλίο της Άννα Ιακώβου ”Το Χριστουγεννιάτικο βραβείο ενός αδέσποτου σκύλου” από τις εκδόσεις Θύρα, το οποίο γνωρίσαμε μέσω της Κατερίνας – mamagiaspiti και την βιβλιοπαρουσίαση που έκανε στο κανάλι της στο youtube, (εάν θέλεις μπορείς να το δεις εδώ). Το αγαπήσαμε αυτό το βιβλίο. Μας περνάει με πολύ όμορφο τρόπο την έννοια των Χριστουγέννων, την έννοια της Αγάπης. Με καταπληκτική περιγραφή που διαβάζοντάς το ταξιδεύεις και είναι λες και είσαι και εσύ εκεί, στη ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ, στο κατάστημα με τα μπαχαρικά, μυρίζοντας όλες αυτές τις ευωδιές μαζί με τον αδέσποτο σκύλο, το Λαμπιόνι, που μυρίζει και αυτός κανέλα. Έχει καταπληκτική εικονογράφηση από την Αγγελική Δελεχά. Το βιβλίο συνοδεύεται από cd το οποίο ακούμε καθημερινά και εγώ τραγουδάω το ” κανέλα και γαρύφαλλο και άρωμα βανίλιας” και τα κορίτσια ” Το όνομά μου αναβοσβήνει… μία ανάβει και μία σβήνει…” τραγούδια που υπάρχουν στο βιβλίο και στο cd.

βιβλίο
Το χριστουγεννιάτικο βραβείο ενός αδέσποτου σκύλου

Ακόμα ένα πολύ όμορφο βιβλίο που διαβάσαμε και μπήκε και αυτό στη λίστα με τα αγαπημένα μας χριστουγεννιάτικα βιβλία είναι το ”Τι τρέχει με τον Αϊ Βασίλη” της Μαρίνας Γιώτη, από τις εκδόσεις Διόπτρα. Είναι ένα βιβλίο που μιλάει για την σημασία της πίστης, τη δύναμη της προσφοράς και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Πρόκειται για ένα μυστήριο, το μεγαλύτερο των παιδικών μας χρόνων. Τι τρέχει με τον Αϊ Βασίλη; Υπάρχει ή δεν υπάρχει; Πως προλαβαίνει να μοιράσει όλα τα δώρα σε ένα βράδυ; πως χωράει από την καμινάδα; και όλες αυτές τις απορίες που έχουν τα παιδιά για τον Αϊ Βασίλη και μας φέρνουν στη δύσκολη θέση… Τελικά λέμε στα παιδιά μας όταν μας ρωτούν, για τον Αϊ Βασίλη; Ένα υπέροχο βιβλίο με πολύ ωραία εικονογράφηση που διαβάζοντας το στα παιδιά μου κατάλαβαν την έννοια της αγάπης και της προσφοράς αλλά δεν τους ”χάλασε” την ”εικόνα” που έχουν για τον Αϊ Βασίλη!

βιβλίο
Τι τρέχει με τον Αϊ Βασίλη;

Τέλος, σήμερα ξεκινήσαμε το βιβλίο κατασκευών της Κατερίνας Δανδουλάκη-Χιόνη, mamagia spiti, με τίτλο ”Χριστούγεννα στη Βηθλέέμ”, (μπορείς να το δεις εδώ), από τις εκδόσεις Άθως παιδικά. Είναι ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο κατασκευών για τα παιδιά. Έχει τις φιγούρες της Παναγίας, του μικρού Χριστού, του Ιωσήφ, των Μάγων, τη φάτνη και τη Βηθλεέμ, τα οποία τα παιδιά μπορούν να τα ζωγραφίσουν, να τα κόψουν, να συναρμολογήσουν τα σπίτια της βηθλεέμ και μέσα από το παιχνίδι να μάθουν για το Θαύμα της Γέννησης. Η μεγάλη μου κόρη ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με αυτό το βιβλίο.

Τα παιδιά βλέπουν τη μαγεία γιατί ψάχνουν γι αυτή’

Christopher Moore

Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ…

(Μέρος Α)


Πείραμα
 είναι η πρόκληση ορισμένου φυσικού, φυσιολογικού ή ψυχικού φαινομένου σε συνθήκες τέτοιες που να είναι δυνατό, παρατηρώντας το μεμονωμένο να διερευνήσουμε τη φύση, τις αιτίες και τους νόμους του:

Είμαστε περίεργα πλάσματα, μας αρέσει να μαθαίνουμε, μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να βλέπουμε τα αποτελέσματα. Μπορεί όμως να μην πετύχει κάποιο πείραμα, τότε λοιπόν είναι που θέλουμε να το ξανακάνουμε, γιατί από τα λάθη μας μαθαίνουμε και προσπαθώντας μόνο τα καταφέρνουμε (όταν προσπαθούμε και δεν τα παρατάμε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πετύχουμε ότι και να κάνουμε)

Ξεκινάμε λοιπόν κάνοντας πειράματα με υλικά που έχουμε στην κουζίνα.

1ο Πείραμα:

ΞΕΦΛΟΥΔΙΣΤΕ ΕΝΑ ΩΜΟ ΑΥΓΟ!

Χρειαζόμαστε ένα ωμό αυγό, ένα ποτήρι και ένα ξύδι.

υλικά
Υλικά

Βάζουμε στο ποτήρι το ωμό αυγό και προσθέτουμε το ξύδι μέχρι να καλυφθεί το αυγό.

αυγό μέσα στο ξύδι
Αυγό μέσα στο ξύδι

Αφήνουμε το αυγό για περίπου 24 ώρες. Αυτό που θα παρατηρήσουμε είναι πως το αυγό θα μείνει μόνο με την μεμβράνη και το τσόφλι θα διαλυθεί. Αυτό συμβαίνει γιατί το τσόφλι του αυγού αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο διασπάται από το οξικό οξύ που περιέχει το ξύδι, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται σταδιακά το τσόφλι. Οι φυσαλίδες που σχηματίζονται γύρω από τσόφλι είναι διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο παράγεται από τη διάσπαση του ανθρακικού ασβεστίου.

Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε ότι σχεδόν σε ολόκληρο το αυγό έχει διαλυθεί το τσόφλι, εκτός από ένα μικρό σημείο που δεν ήταν μέσα στο ξύδι.

2ο ΠΕΙΡΑΜΑ

ΜΑΓΙΚΟ ΓΑΛΑ

Χρειαζόμαστε γάλα σε θερμοκρασία δωματίου, χρώμα ζαχαροπλαστικής, υγρό απορρυπαντικού πιάτων, 1 μπατονέτα και ένα πιάτο.

υλικά
Υλικά

Βάζουμε το γάλα στο πιάτο μέχρι να καλυφθεί ο πάτος του. Ρίχνουμε λίγο χρώμα ζαχαροπλαστικής.

Βάζουμε στην μπατονέτα λίγο απορρυπαντικό πιάτων. Αγγίζουμε με την μπατονέτα στο κέντρο του πιάτου. Τα χρώματα θα αρχίσουν να στροβιλίζονται μόλις το απορρυπαντικό έρθει σε επαφή με το γάλα. Αυτό συμβαίνει γιατί το απορρυπαντικό μειώνει την επιφανειακή τάση του γάλακτος, με αποτέλεσμα τα διάφορα συστατικά, να κινούνται πιο εύκολα. Αντιδρά το λίπος του γάλακτος και σχηματίζει συσσωματώματα μαζί του, τα οποία σπρώχνουν τα χρώματα. Αντιδρά και με τις πρωτεΐνες και τις κάνει να κινούνται. Όλα μαζί αυτά μας δίνουν αυτό το μαγικό θέαμα!

Έτοιμο το ”μαγικό γάλα”… Δεν φαντάζεστε τις φωνούλες που έκαναν μόλις είδαν τους στροβιλισμούς που έκανε το χρώμα με το γάλα… ΟΥΑΟΥ! ΤΕΛΕΙΟ… ΜΑΜΑ ΞΑΝΑ ΚΑΝΤΟ… ΠΑΛΙ…. ΚΑΙ ΕΚΕΙ… ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΧΡΩΜΑ…

Από τα δύο αυτά πειράματα τους έκανε μεγαλύτερη εντύπωση το ”μαγικό γάλα”, όπως καταλάβατε. Πραγματικά είναι πολύ εντυπωσιακό. Τα πειράματα αρέσουν πολύ στα παιδιά, τους διεγείρει την περιέργεια, τα μαθαίνει να σκέφτονται λογικά, να μαθαίνουν μέσα από τα λάθη.

Ενδιαφέρουν τα παιδιά σας τα τέτοιου είδους πειράματα;

<<Πίσω από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια και κάθε ήττα βρίσκεται το γέλιο της σοφίας, αν μπορείς να το ακούσεις.>>

Carl Sandburg, Αμερικανός ποιητής

Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά

ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΗΜΕΡΑ!

Καθημερινά παραπονιέμαι ότι δεν μου φτάνουν οι 24 ώρες… ”Λίγες” ώρες για τόσες πολλές δουλειές, τόσες πολλές υποχρεώσεις. Από που να ξεκινήσω, από τις δουλειές του σπιτιού; Από τις εξωτερικές δουλειές; Τις υποχρεώσεις με τα παιδιά; Την απασχόληση των παιδιών; Τα προσωπικά μου θέλω; Τον σύζυγό μου;

Ξεκινώντας η ημέρα με βρίσκει τρέχοντας να ετοιμάσω πρωινό για τα δύο μου κορίτσια και να τα ετοιμάσω για το σχολείο. Κάπου εκεί ξυπνάει η μικρή που θέλει να φάει και εκείνη το πρωινό της. Λίγο πριν φύγουν με τον μπαμπά τους για να πάει τις δύο στο σχολείο και στη συνέχεια εκείνος στη δουλειά, ετοιμάζω για εκείνον το δεκατιανό / μεσημεριανό του. Αφού φύγουν φτιάχνω τον καφέ μου ετοιμάζω και εγώ κάτι να φάω και έχω στην διάθεσή μου μισή ώρα περίπου να οργανώσω την ημέρα μου. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ το ημερολόγιο που φτιάχνω μόνη μου, bullet jurnal, το οποίο έμαθα από την Μαρία – Κόκκινη Καμέλια. Εκεί εκτός των άλλων, καταγράφω τις δουλειές που πρέπει να κάνω μέσα στην ημέρα.

Και ξεκινάμε…

Στρώσιμο κρεβατιών, γιατί είναι αλήθεια ότι εάν έχεις στρωμένο το κρεβάτι σου νιώθεις πιο καλά. Σειρά έχει η κουζίνα, τακτοποίηση τα πλυμένα και πλύσιμο τα άπλυτα του πρωινού και πολλές φορές έχουν μείνει και από το βράδυ. Έχω και τον μικρό μου βοηθό, που τακτοποιώ ένα αντικείμενο και μου βγάζει έξω πέντε, αλλά δεν το βάζω κάτω. Εάν έχω να βγω έξω, για σούπερ μάρκετ συνήθως, ετοιμάζω την μικρή και βγαίνουμε. Έπειτα ετοιμάζω το μεσημεριανό φαγητό, και το δεκατιανό της μικρής. Ασχολούμαι και μαζί της, λίγο να παίξουμε, λίγο να χορέψουμε, μετά πλυντήρια, άπλωμα, τακτοποίηση παιχνιδιών, ρούχων κτλ. Πόσο γρήγορα φτάνει το μεσημέρι δεν το καταλαβαίνω… Ταΐζω την μικρή και φέρνουμε τα κορίτσια από το σχολείο. Να πλυθούν, να αλλάξουν ρούχα, να φάνε, να παίξουν, να κάνει η μεγάλη τις εργασίες της (πρώτη δημοτικού βλέπεις!), να φάνε απογευματινό, να παίξουν ξανά. Ε, ήρθε το βράδυ. Όσο παίζουν είμαι κ εγώ μαζί τους και για την μικρή που θέλει ακόμα προσοχή αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε και κάποιες κόντρες και εντάσεις!!! Κάνουμε ένα ντουζάκι, τρώνε το βραδινό τους και ξεκουραζόμαστε (ναιαιαι έφτασε η ώρα της μαμάς). Ετοιμάζουμε να φάμε με τον άντρα μου και καθόμαστε να δούμε κάποια σειρά ή ασχολούμαι με το blog ή με κάποια κατασκευή. Κάπως έτσι περνάει μία ήρεμη συνηθισμένη ημέρα.

Περιμένω το σαββατοκύριακο πως και πως. Ο μπαμπάς μας δεν δουλεύει, τα παιδιά δεν έχουν σχολείο, οπότε θα είμαστε όλοι μαζί, πιο χαλαροί, μπορούμε να κάνουμε βόλτες, εκδρομές, να παίξουμε, να κάνουμε ότι μας αρέσει. Το Σάββατο που μας πέρασε,( χτες δηλαδή), η ημέρα μου φάνηκε ΑΤΈΛΕΙΩΤΗ! Ξυπνήσαμε λίγο πιο αργά από τις καθημερινές ημέρες, ευτυχώς, αλλά η ημέρα μας ξεκίνησε με γκρίνια, ω ναι… Δυστυχώς… Το χειρότερό μου! Ήθελε η μεγάλη να δει ένα συγκεκριμένο παιδικό, η μεσαία δεν το ήθελε, ήθελε η μεγάλη να της βάλω εγώ το παιδικό και όχι ο μπαμπάς της (λες και θα άλλαζε κάτι), τέλος πάντων… Φάγανε πρωινό και είπαμε να πάμε βόλτα και μετά στο σούπερ μάρκετ. Η μεγάλη δεν ήθελε να πάει βόλτα, ήθελε να μείνει σπίτι. Γκρίνιαζε και ξανά γκρίνιαζε. Η μεσαία ήθελε να πάει βόλτα και ευτυχώς η μικρή είναι ακόμα μικρή και δεν έχει άποψη για αυτό το θέμα. Πείστηκε τελικά η μεγάλη και ετοιμαστήκαμε για να βγούμε έξω. Πήγαμε σε ένα κατάστημα και το μικρό μου κοριτσάκι δεν ήθελε να κάτσει στο καρότσι. Την κρατούσα αγκαλιά και όταν την άφηνα πείραζε τα πάντα, μέχρι και ζημιά κοντέψαμε να κάνουμε, αλλά ευτυχώς, το προλάβαμε! Ύστερα πήγαμε σούπερ μάρκετ, η μεγάλη πάλι γκρίνιαζε γιατί δεν ήθελε να κατέβει από το αυτοκίνητο αλλά δεν ήταν και πολύ σίγουρη, την έβλεπα. Τελικά κατέβηκε και πήγαμε όλοι μαζί. Και εδώ η μικρή δεν κάθισε στο καρότσι του σούπερ μάρκετ. Οι άλλες δύο κάθισαν αλλά η μικρή με τίποτα. Περπατούσε ή ήταν στην αγκαλιά μου. Καθώς προχωρούσαμε στους διαδρόμους και για κακή μας τύχη είδαμε να πουλούν σοκολατάκια σε σχήμα Άγιου Βασίλη και η μεσαία να κλαίει και να χτυπιέται γιατί ήθελε τα σοκολατάκια. Δεν θα τα παίρναμε γιατί δεν είμαστε υπέρ αυτών αλλά μόνο και μόνο γι αυτή τη συμπεριφορά της δεν της τα πήραμε. Η γκρίνια, το κλάμα και οι τσιρίδες συνεχίστηκαν μέχρι που φτάσαμε στο ταμείο. Κάποια στιγμή, πήρε ο σύζυγός από την αγκαλιά μου την μικρή για να με ξεκουράσει, αλλά τι το ήθελε… Είχαμε και από εκεί γκρίνια και κλάματα γιατί ήθελε εμένα… Και να έχουμε και την μεγάλη που ήθελε να τσεκάρουμε εάν έχουμε τα υλικά για κάτι πειράματα που ήθελε να κάνει. Τελειώσαμε από το σούπερ μάρκετ και επιτέλους μπήκαμε στο αυτοκίνητο να πάμε σπίτι. Μπήκα πρώτη στο σπίτι με την μικρή, την άλλαξα και την ώρα που πήγα να της πλύνω τα χεράκια της να φωνάζει και αυτή. Μονολογούσα και έλεγα πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σήμερα. Να γκρινιάζουν, να κλαίνε, να τσιρίζουν και οι τρεις! Ο εκνευρισμός μου είχε φτάσει στο κόκκινο. Για να μην τους κάνω κάτι και μετά το μετανιώσω, τις άφησα με τον πατέρα τους και πήγα μία βόλτα περίπου για 20 λεπτά. Όχι ότι ηρέμησα αλλά απέφυγα να βγάλω τον εκνευρισμό μου πάνω τους. Γύρισα και τους βρήκα και τους τέσσερις να βλέπουν ντοκιμαντέρ. Πήγα στην κουζίνα μου και έφτιαξα μία γρήγορη μακαρονάδα για να φάμε. Είχαμε και το μεσημέρι κάποιες γκρινίτσες αλλά όχι όπως το πρωί. Το απόγευμα η μεγάλη έκανε τις εργασίες της, η μεσαία ήθελε να την μάθει σκάκι ο πατέρας της. Βεβαίως ζήλεψε και η μεγάλη και ήθελε να παίξει και αυτή αλλά ευτυχώς περίμενε την σειρά της. Μέχρι να καθαρίσω το δωμάτιό τους, ήρθε η ώρα για το βραδινό. Όπως τρώγαμε ο μπαμπάς μας είχε μία πολύ ωραία ιδέα. Να πάμε βόλτα με το αυτοκίνητο, να δούμε εάν έχουν στολίσει με χριστουγεννιάτικα στολίδια, φωτάκια κτλ … τα σπίτια, τους δρόμοι, τις πλατείες… Αμέσως σηκώθηκαν και ετοιμάστηκαν. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και όποιος έβλεπε κάπου στολισμένα το έλεγε. Μετά από μισή ώρα περίπου τις πήρε ο ύπνος. Είπα στον άντρα μου πως η σημερινή ημέρα μου φάνηκε ατελείωτη και μου συμφώνησε και εκείνος. Μου είπε πως κοίταξε κάποια στιγμή την ώρα και ήταν μόλις 16:00 ενώ νόμιζε πως θα είχε πάει 19:00.

Δεν είχα τόσα πολλά πράγματα να κάνω σήμερα, αλλά κουράστηκα, εκνευρίστηκα, στεναχωρήθηκα, νευρίασα και δεν περνούσε η ημέρα για να έρθει το βράδυ και να ξεκουραστούμε. Όταν έχεις παιδιά είναι δύσκολη η καθημερινότητα και πρέπει να τηρείς την αρχική σου άποψη, να έχεις όρια, για να μην σε ”εκμεταλευτούν” τα ζουζούνια. Γιατί τα παιδιά είναι χειριστικά και κάνουν τα πάντα για να περάσει το δικό τους. Εκεί πρέπει να έχεις δυνατό χαρακτήρα (και ωτοασπίδες στα αυτιά θα έλεγα) για να βγεις νικήτρια από όλες τις απόψεις!

Έχει υπάρξει ημέρα που να σας φανεί και εσάς ατελείωτη;

” Τα παιδιά είναι εντελώς εγωκεντρικά. Αισθάνονται τις ανάγκες τους έντονα και αγωνίζονται ανηλεώς για να τις ικανοποιήσουν”

Ζιγκμουντ Φρουντ, Αυστριακός ψυχίατρος

Καλό μήνα να έχουμε! Με πολλές δημιουργίες!

Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά