Το Σάββατο ξεκίνησε ξυπνώντας η μεγάλη μου κόρη τον μπαμπά της. Ενώ οι υπόλοιπες κοιμόμασταν πήγαν οι δυο τους στο σαλόνι και είδαν δύο παιχνίδια με ερωτήσεις που τους αρέσει να παίζουν και εκείνοι (devided & still standing). Καθώς απαντούν οι παίχτες στις ερωτήσεις απαντάει μπαμπάς και κόρη μαζί. Μετά από μία ώρα περίπου ξυπνήσαμε και εμείς.
Μετά το πρωινό μας, ο μπαμπάς μας βγήκε αναγκαστικά έξω, πήγε σούπερ μάρκετ να αγοράσει γάλα. Δεν βρήκε αυτό που παίρνουμε συνήθως, όπως δεν υπάρχουν και πολλά άλλα προϊόντα (dettol και αντισηπτικά το καταλαβαίνω, τα χαρτιά υγείας γιατί τα αγοράζει ο κόσμος 2-2 ή 3-3 ή 4-4; δεν το καταλαβαίνω). Με τα κορίτσια συμφωνήσαμε να συμμαζέψουμε το δωμάτιό τους και τα παιχνίδια γιατί χτες δεν το κάναμε και το βραδάκι θα δούμε ταινία. Αφού γύρισε ο μπαμπάς μας βοήθησε πάρα πολύ τα κορίτσια να συμμαζέψουν ενώ εγώ μαγείρευα. Εκτός από τα παιχνίδια τους καθαρίσαμε παπούτσια που δεν θα φορέσουμε τώρα που κοντεύει η Άνοιξη, όπως μπότες, γαλότσες κτλ. Πλύναμε και μαζέψαμε τις τσάντες του σχολείου τους (να μην είναι μες τα πόδια μας μέχρι να πάνε ξανά σχολείο). Πλύναμε ακόμα τα μπουφάν τους και αναλόγως τον καιρό ή θα τα μαζέψουμε ή θα τα ξαναφορέσουμε. Αφού τελειώσαμε πήραν οι δύο μεγάλες διάφορα διακοσμητικά, αστεράκια, στρασάκια, πον πον κτλ. πήραν και 2 μάσκες και τις στόλισαν… Η Μαρία μου είπε πως εάν χρειαστεί να φορέσουν μάσκες να είναι όμορφες…ιδού…
Έφτασε η ώρα του μεσημεριανού, έφαγαν βλέποντας παιδικά και όταν τελείωσαν πήγαν στο δωμάτιό τους να παίξουν για να χαλαρώσει λίγο η μαμά και ο μπαμπάς βλέποντας μία σειρά στην τηλεόραση. Δεν κράτησε πολύ βέβαια γιατί πήγαιναν και έρχονταν και οι τρεις συνέχεια. Το πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται να μας αφήσουν, έφτιαξα καφέ και πήρα να διαβάσω το βιβλίο μου που πραγματικά μου αρέσει πολύ (διαβάζω το ”Μεγαλώνοντας παιδιά για την βασιλεία του Θεού”, θα γράψω γι αυτό μόλις το ολοκληρώσω). Μετά βίας διάβασα μισή ώρα και μετά σηκώθηκα να κάνω την προετοιμασία για το φαγητό της ” βραδιάς ταινίας”.
Το μενού περιλαμβάνει, όπως έλεγε η μεσαία μου: τσιπς γλυκοπατάτας (τρελαίνονται, πριν ετοιμαστούν όλα έρχονταν στην κουζίνα και τσιμπούσαν συνέχεια τσιπς), πίτσα ορφανή (χωρίς αλλαντικά δηλαδή), σαλάτα (εννοείτε) και η μεσαία μου ήθελε και ποπ κόρν (αλλά η μανούλα τα ξέχασε)!!! Την ταινία την διάλεξαν με τον μπαμπά τους, TOY STORY 2!
Μετά την ταινία κάναμε τις βραδινές δουλειές μας και καθίσαμε όλοι μαζί στον καναπέ (μας έχει γίνει συνήθεια τον τελευταίο καιρό). Η Μαρία όμως ήθελε να παίξει με τον μπαμπάς της σκάκι και έτσι έγινε. Έπαιξαν ένα γύρο, ο οποίος κράτησε αρκετά, έχασε η Μαρία και πήγαν στα κρεβατάκια τους. Η μεσαία και η μικρή, η Ευρυδίκη και η Άννα, κοιμήθηκαν αμέσως, η Μαρία όμως μου αποκάλυψε ότι είχε συμφωνήσει με τον μπαμπά της να ξαπλώσουν μαζί και τον περίμενε… Μην τάξεις σε παιδί και σε Άγιο κερί, λένε…!!! Μετά από 20 λεπτά περίπου κοιμήθηκε και εκείνη…
1-0
Ωραία είναι τα σαββατοκύριακα γιατί έχουμε και τον μπαμπά μας στο σπίτι. Βοηθάει με τα κορίτσια, βοηθάει με το σπίτι, ειδικά τώρα, στις καταστάσεις αυτές που ζούμε. Υπάρχει κάποιες φορές ένταση παραπάνω, γιατί ενώ θέλει να ξεκουραστεί εκείνος τα κορίτσια δεν τον αφήνουν, όταν κάνουν φασαρία και ειδικά ώρα κοινής ησυχίας, όταν πετάνε τα παιχνίδια τους και δεν τα μαζεύουν κλτ. Αλλά όλοι προσπαθούμε. Προσπαθούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας υπομονή, σεβσμό στον εαυτό μας και τους γύρο μας. Πως κάποιες φορές πρέπει να σκεφτόμαστε το κοινό καλό και όχι μόνο το ατομικό. Μπορεί να μην μας αρέσει που δεν βγαίνουμε από το σπίτι, να μας δυσκολεύει αλλά πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες για το κοινό καλό όλων μας!
Καλή δύναμη και υπομονή σε όλους μας!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Τρίτη ημέρα…
Αγαπημένο μου bloggaki…. Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε στις 08:00. Ξυπνήσαμε με κεφάκια και χορεύαμε χωρίς μουσική. Φάγαμε το πρωινό μας και μου ζήτησαν να ανοίξουμε την τηλεόραση να δουν παιδικά. Όση ώρα έβλεπαν παιδικά εγώ μάζευα την κουζίνα μου, που δεν είχα προλάβει να τακτοποιήσω χτες το βράδυ.
Μετά από μισή ώρα περίπου ήθελαν οι δύο μεγάλες να παίξουν μονόπολη. Πήραν το επιτραπέζιο και πήγαν δίπλα από το δικό μου κρεβάτι, το έστησαν, μοίρασαν τα χρήματα και ξεκίνησαν. Κάποια στιγμή είχαν μία κόντρα μεταξύ τους γιατί η μεσαία μου, η Ευρυδίκη μου, επειδή της αρέσει πάρα πολύ το χρώμα μπλε, ήθελε να πάει κατευθείαν σε αυτό, χωρίς να έχει φέρει αυτό τον αριθμό στο ζάρι. Η μεγάλη μου, η Μαρία μου, προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει, χωρίς αποτέλεσμα. Ήρθε η βοήθεια της μαμάς, εξηγήσαμε πάλι τους κανόνες του παιχνιδιού και φτάσαμε πως σε όλα υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούμε, στο σχολείο, στο σπίτι, στα παιχνίδια, στο δρόμο που περπατάμε κτλ. Το κατάλαβε, συνέχισαν το παιχνίδι μέχρι που τις βρήκε η μικρή μου, η Άννα μου, και τους χάλασε το παιχνίδι αναποδωγυρίζοντάς τους το ταμπλό.
Η σημερινή ημέρα είχε πολύ μαγείρεμα ( παντζάρια και γαύρο για τα κορίτσια, γίγαντες για την μαμά και τον μπαμπά, τσουρεκάκια νηστίσιμα από τον Άκη Πετρετζίκη και μπαλίτσες ενέργειας με χαρούπι από την puremomentum.gr). Οπότε τα κορίτσια έπαιζαν στο δωμάτιό τους, πήγαιναν παιχνίδια στο σαλόνι, ξανά στο δωμάτιό τους. Έγινε σήμερα ένας μικρός χαμός αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Μετά το μεσημεριανό φαγητό, θυμήθηκα ότι έχουμε δύο βιβλία που μπορούμε να ακούσουμε την αφήγηση μέσω QR CODE. Το πρώτο είναι το ”Λύκε, λύκε είσαι εδώ” του Βασίλη Κουτσιαρή και το δεύτερο είναι το ”Μία ζαχαρένια συνταγή” της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου. Και τα δύο βιβλία είναι από εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Άκουγαν τα παραμύθια όσο εγώ μάζευα ξανά την κουζίνα.
Να πω δύο λόγια για τα βιβλία. Το πρώτο ”Λύκε λύκε είσαι εδώ” το αγαπήσαμε από την πρώτη ημέρα που το διαβάσαμε. Το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι πως δεν θελουν να το διαβάζουμε το βράδυ πριν τον ύπνο. Οποιαδήποτε άλλη ώρα δεν τις πειράζει. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ όμορφο τρόπο και αναφέρεται στον σχολικό εκφοβισμό. Υπέροχο! Το δεύτερο βιβλίο ” Μία ζαχαρένια συνταγή” είναι μία ιστορία για την δύναμη της αγάπης και της αλληλεγγύης. Ωραίο κείμενο με πολύ ωραία εικονογράφηση και μπορούμε να το διαβάσουμε πριν κοιμηθούμε.
Τολμώ να πω πως και εγώ σήμερα δεν είχα τόσο όρεξη για παιχνίδια. Είναι λίγο περίεργη η κατάσταση που ζούμε. Δεν θέλω να διαβάζω συνέχεια στο internet για τον κορονοιό, διαβάζω μόνο όσο πρέπει για να ξέρω τι συμβαίνει στην χώρα μας. Ίσως έπαιξε ρόλο το σημερινό newsletter που έλαβα από την ”Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων” (πολύ αληθινό, μπράβο Χριστίνα!). Θέλω να είμαι αισιόδοξη, προσπαθώ να μην αγχώνομαι, αν και κάποιες στιγμές νοιώθω το στομάχι μου σφιγμένο, αλλά ελπίζω να περάσει όλο αυτό που ζούμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Να συμμορφωθούμε όλοι στα μέτρα που ορίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα την κατάσταση, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
”Μπόρα είναι και θα περάσει”… και μετά την μπόρα έρχονται ηλιόλουστες ημέρες!
Καλή δύναμη σε όλους!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Δεύτερη ημέρα…
Το ”ξυπνητηράκι” μας σήμερα ήταν η μικρή μας. Ξύπνησε στις 07:30, ήρθε δίπλα μου, με ξύπνησε και εννοείτε πως έπρεπε να σηκωθώ για να πάμε στο καναπέ να πιει το γάλα της. Μισή ώρα αργότερα σηκώθηκαν και οι άλλες δύο κοπελίτσες μου. Ξεκίνησε η ημέρα μας με χορό και τραγούδι…
Ετοίμασα το πρωινό τους, έφαγαν και πήγαν στο δωμάτιό τους να συνεχίσουν το παιχνίδι με την πισίνα και τις μπάλες. Η πισίνα σήμερα είχε ”μεγάλη χαρά”. Έγινε πλοίο, καναπές, σπιτάκι… Διασκέδασαν πάντως και οι τρεις. Μετά από αρκετή ώρα βαρέθηκαν και πριν σκεφτούν να μπουν από κάτω ( και κινδυνέψουν ) την μαζέψαμε.
Η επόμενη ιδέα ήταν να παίξουμε κουκλοθέατρο. Στήσαμε το κουκλοθέατρο που μας χάρισε η θεία Ντόρα, φέραμε τις κούκλες, έφτιαξαν εισιτήρια (χωρίς εισιτήρια πως θα παρακολουθούσαμε την παράσταση!!!) και ξεκίνησε πρώτα η μεσαία. Μας έπαιξε την ”κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο”. Γελάσαμε πολύ. Επόμενη παράσταση ήταν της μικρής μου ( σου θυμίζω είναι 2 1/2 ετών). Η παράσταση λεγόταν ”η παππού μου, η γιαγιά μου και το ντάρι” (ο παππούς μου, η γιαγιά μου και το λιοντάρι). Όπως καταλαβαίνεις γελάσαμε πάρα πολύ. Την άφησαν μόνη της, χωρίς βοήθεια και τα πήγε καλά. Η παράσταση της μεγάλης μου κόρης ήταν το ” φυλαχτό της γλυκιάς γιαγιάς”. Εντάξει, τι να πω τώρα. Το κορίτσι μου με εντυπωσιάζει…
Μετά από τρεις παραστάσεις ήταν πλέον ώρα φαγητού. Ετοιμάσαμε το τραπέζι τους, παίζοντας εστιατόριο, πήρα παραγγελία και σε λίγα λεπτά σερβιρίστηκε το φαγητό τους. Όπως έχουμε συμφωνήσει η συνέχεια ήταν αναμενόμενη, ήθελαν να δουν παιδικά. Έφτιαξα και εγώ τον καφέ μου, πήρα το βιβλίο μου και απόλαυσα μισή ώρα ηρεμίας.
Είχα φυλάξει κουκούτσια από αβοκάντο για να τα βάλουν σε νερό και να βγάλουν ρίζες για να φτιάξουμε καινούρια φυτά αβοκάντο (εάν θέλεις να δεις τα φυτά αβοκάντο που έχουμε στο μπαλκόνι μας δες εδώ). Ήρθε η σειρά τους. Πήραμε τα κουκούτσια, ξύλινα καλαμάκια και πλαστικά ποτήρια. Κάρφωσαν το καλαμάκια στα κουκούτσια, έτσι ώστε να στέκονται στο χείλος των ποτηριών και γεμίσαμε τα ποτήρια με νερό. Τώρα θα κάνουμε υπομονή μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν οι ρίζες.
Η μεγάλη μου κόρη, πρωτάκι φέτος, πήγε στο γραφείο της να κάνει τις εργασίες που τους έδωσε η κυρία την Τρίτη. Ευτυχώς της αρέσει να γράφει και να διαβάζει. Οπότε βρήκα την ευκαιρία και διάβασα στα άλλα δύο μου κορίτσια δύο βιβλία, τα οποίο διάλεξε η μεσαία και είναι τα αγαπημένα της. Το πρώτο είναι ”Το μικρό κοάλα Τα γενέθλια” και το δεύτερο ” Το μικρό κοάλα Ώρα για φαγητό” από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Τα αγαπάει πολύ αυτά τα βιβλία, τα έχουμε διαβάσει χιλιάδες φορές, έχει μάθει απέξω τα λόγια αλλά δεν τα βαριέται. Άρεσαν και στην μικρή, που με διέκοπτε συνέχεια ρωτώντας με ” τι είναι ατό;”
Το απόγευμά μας συνεχίστηκε κάνοντας μπάνιο τα δύο μου κορίτσια (δεν πρόλαβα και την τρίτη… Αύριο με το καλό), την περιποίησή τους (να στεγνώσουμε μαλλιά,να φτιάξουμε τα νύχια κτλ. ). Ώρα για το βραδυνό μας φαγητό και μετά η βραδινή μας συνήθεια (τσισάκια, δοντάκια, χεράκια, πυτζαμούλες) και στον καναπέ για να καθίσουμε όλες μαζί περιμένοντας τον μπαμπά μας, ο οποίος άργησε σήμερα (πήγε και σουπερ μάρκετ, τι να κάνει!) και δεν πρόλαβαν τα κορίτσια να τον δουν αφού κοιμήθηκαν.
Τελείωσε και η σημερινή ημέρα. Δεν κυλά η μέρα μόνο με ηρεμία. Έχουν τις εντάσεις τους, τις διαφωνίες τους, τους τσακωμούς τους. Προσπαθώ να μη γίνομαι διαιτητής αλλά δεν τις αφήνω και ανεξέλεγκτες. Ελπίζω να τους προσφέρω όμορφες στιγμές και να γίνουν όμορφες αναμνήσεις για το μέλλον!
Καλό βράδυ και καλή μας ξεκούραση!
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
Πρώτη ημέρα…
Δύσκολες ημέρες αυτές που ζούμε. Πάνω απ’ όλα πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και χωρίς πανικό. Δεν θέλω να επεκταθώ στο θέμα, μόνο να πω και εγώ πως πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για το καλό όλων μας.
Χτες ανακοίνωσαν πως θα κλείσουν τα σχολεία για 14 ημέρες. Πολλές μανούλες είναι υπέρ αυτού, άλλες αγχώθηκαν, άλλες δεν ξέρουν τι θα κάνουν τα παιδιά τους τόσες ημέρες κλεισμένα στο σπίτι. Άλλες πάλι δεν έχουν προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και βγήκαν με τα παιδιά τους έξω, έστειλαν τα παιδιά τους στον παππού και στη γιαγιά κτλ. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και καλό είναι να ακολουθούμε τις οδηγίες που μας δίνονται.
Πρώτη ημέρα και για εμάς, με τα τρία μου κορίτσια στο σπίτι. Ξυπνήσαμε το πρωί γύρω στις 08:30 και ετοιμάσαμε σιγά σιγά το πρωινό μας. Μόλις τελείωσαν το πρωινό τους , η μεγάλη μου κόρη έφερε τα χαρτόνια, κόλλα, ψαλίδι, καρμπόν και τα βιβλία με τις κατασκευές από τις εκδόσεις Κεντικελένη. Μέσα σε λίγα λεπτά το πάτωμα γέμισε χαρτόνια, πατρόν, μολύβια, ματάκια, πον πον και φτερά. Ασχολήθηκε πιο πολύ η μεγάλη μου κόρη, αν και δεν ολοκλήρωσε την κατασκευή της. Η μεσαία μου κόρη και η μικρή μετά από λίγα λεπτά πήραν τις κιθάρες τους και άρχισαν να τραγουδούν και να χορεύουν.
Εκεί που μάζευα την κουζίνα έρχεται η μεσαία μου και μου λέει: ”Μαμά, θυμάσαι που είχαμε μία πισίνα φουσκωτή; και βάζαμε τις μπαλίτσες με τα πολλά χρώματα; την θέλω… την θέλω… την θέλω… σε παρακαλώωωωω…” Παίρνει την γλυκιά φατσούλα της και πως να της χαλάσεις χατίρι. Φέραμε την πισίνα, την φουσκώσαμε και βάλαμε και λίγες από τις μπαλίτσες μέσα. Άφησε η μεγάλη μου κόρη τις κατασκευές και μπήκαν και οι τρεις στην πισίνα και πολύ το χάρηκαν. Έπαιξαν αρκετή ώρα με αυτό.
Μετά το μεσημεριανό φαγητό είδαν για λίγο παιδικά στην τηλεόραση, ήπια και εγώ τον καφέ μου παρέα με το βιβλίο μου. Η μεσαία μου και η μικρή πήγαν πάλι στην πισίνα να παίξουν ενώ η μεγάλη μου θυμήθηκε τον αργαλειό της. Έπλεξε λίγο και μετά πήγε με τις αδερφές της να παίξει. Έβαλαν μουσική, το ”λάχανα και χάχανα” που αρέσει και στις τρεις, χόρευαν και τραγουδούσαν. Όταν έφτασε η ώρα να τακτοποιήσουν η μεσαία μου έκανε πως δεν άκουγε. Με το ζόρι μάζεψε δύο τρία παιχνιδάκια. Τα υπόλοιπα (όχι όλα) τα μάζεψε το μεγάλο μου κορίτσι.
Λίγο μετά το βραδινό τους ήρθε ο μπαμπάς μας, πλύναμε δόντια, χέρια και κάναμε όλες τις βραδινές δουλειές μας και καθίσαμε στον καναπέ όλοι μαζί να πούμε πως περάσαμε την ημέρα μας. Η μικρή μου αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου και την πήγα στο κρεβατάκι της. Οι άλλες δύο ήθελαν τον μπαμπά τους, τις πήγε στο κρεβάτι τους και κοιμήθηκαν.
Κάπως έτσι περάσαμε την ημέρα μας. Δεν είχαμε σχεδιάσει τίποτα για σήμερα. Για τις υπόλοιπες ημέρες έχουμε κάποιες ιδέες, όπως επίσης έχω σκεφτεί και κάποιες εκπλήξεις για τα κορίτσια, για να περάσουμε δημιουργικά και όμορφα τις ημέρες μας.
Τις ημέρες αυτές μπορούμε να τις κάνουμε πιο φωτεινές με λίγη καλή θέληση, αισιοδοξία και πολλά χαμόγελα.
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά