Αγαπώ τις κατασκευές, μου αρέσει η δημιουργία. Μου αρέσει να μαθαίνω νέες τεχνικές και να ανακαλύπτω πως με απλά υλικά μπορεί να γίνει κάτι πολύ όμορφο. Έτσι έμαθε και η μεγάλη μου κόρη, όταν ήταν περίπου 3 ετών φτιάχναμε μαζί κατασκευές με χαρτόνια, κολλάγαμε ματάκια και διάφορα διακοσμητικά και τα δωρίζαμε. Τώρα τα φτιάχνει μόνη της.
Πριν 5 χρόνια επισκέφθηκα την έκθεση ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΚΑ. Εκεί γνώρισα και την χαρτοπλεκτική (quilling), όπου ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια. Φέτος για πρώτη χρονιά στην έκθεση φιλοξένησαν σεμινάρια για μικρά χεράκια και εννοείτε ότι ξετρελαθήκαμε. Πήραμε μέρος σε δύο σεμινάρια που δημιούργησε το HELLO KIDS. Το πρώτο, ήταν κατασκευή διακοσμητικής γατούλας με την τεχνική decoupage. Το δεύτερο σεμινάριο ήταν κατασκευή τρισδιάστατου ζώου με πηλό foam clay. Γι αυτή την εμπειρία μας θέλω να σας μιλήσω…
Ξέρετε τι είναι το decoupage;
Το decoupage πήρε το όνομά του από την γαλλική λέξη decouper, που σημαίνει κόβω. Είναι η τεχνική του να διακοσμείς διάφορα αντικείμενα και υλικά με κόλλα και μικρά κομμάτια χαρτιού. Μπορεί να συνδυαστεί και με άλλες τεχνικές, όπως κολλάζ και ζωγραφική και να έχεις ένα μοναδικό αποτέλεσμα.
Υλικά και εκτέλεση
Στο πρώτο σεμινάριο με την τεχνική decoupage, τους δόθηκε μία γατούλα ύψους 28εκ., από παπιέ μασέ ( πεπιεσμένο χαρτί), κόλλα, πινέλο και ρυζόχαρτα σε διάφορα χρώματα και σχέδια. Η πρώτη τους δουλειά ήταν να διαλέξουν τα χαρτιά που τους αρέσουν και να τα κόψουν σε μικρά κομμάτια με τα χεράκια τους. Έβαλαν κόλλα σε ποτηράκι, πήραν το πινέλο τους και ξεκίνησαν… κόλλα, χαρτί, κόλλα…. Η κόρη μου ήταν πολύ προσεκτική, ακουμπούσε το πινέλο με την κόλλα πάνω στο χείλος του ποτηριού για να μην λερώσει! Κάποιες φορές έβαζε πολύ κόλλα, αλλά τα λάθη διορθώνονται… Με ένα καθαρό πινέλο έπαιρνε την κόλλα που περίσσευε και συνέχιζε… Κόλλα, χαρτί, κόλλα… Της άρεσε πάρα πολύ η τεχνική, της άρεσε που συνδύασε μόνη της τα χρωματιστά χαρτιά. Ικανοποιήθηκε με το αποτέλεσμα και μπήκε η κατασκευή αυτή στη λίστα μας με τις αγαπημένες τεχνικές!
Γνωρίζεται τον πηλό Foam clay;
Εγώ πρώτη φορά είδα τον συγκεκριμένο πηλό στο περίπτερο του HELLO KIDS. Είναι αφρώδης πηλός, σε διάφορα χρώματα και σε 2 υφές. Η μία υφή είναι λεία και η άλλη έχει μικρά μικρά μπαλάκια. Τον πλάθεις όπως θέλεις, ή τον τοποθετείς πάνω σε κάποιο αντικείμενο, διακοσμητικό κτλ, και τον αφήνεις να στεγνώσει. Είναι πολύ ελαφρύ υλικό, δεν λερώνει και είναι κατάλληλο για μικρά χεράκια.
Υλικά και εκτέλεση
Στο δεύτερο σεμινάριο που παρακολούθησαν, με τον πηλό, είχαν να επιλέξουν ένα ζωάκι από παπιέ μασέ. Το μεγάλο μου κοριτσάκι διάλεξε καμηλοπάρδαλη και το δεύτερο κοριτσάκι μου λιοντάρι. Τους έδωσαν πηλό foam clay σε διάφορα χρώματα. Το αποτέλεσμα της καμηλοπάρδαλης είναι καλό, έχει χρησιμοποιήσει 2 κυρίως χρώματα και δεν μπορούσε να λείπει και μία καρδούλα. Το λιονταράκι μας, είναι πολύχρωμο και ήθελε δουλίτσα, καθώς το δεύτερο κοριτσάκι μου δεν έχει υπομονή με τέτοια πράγματα. Αφού τελείωσε πρώτη, πήγε να παίξει…
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ όλες τις κυρίες του HELLO KIDS, ήταν χαμογελαστές, πρόσχαρες, μας βοήθησαν να καταλάβουμε τα υλικά και τις τεχνικές. Στο περίπτερό τους είχαν όλα τα υλικά από τα σεμινάρια που παρακολουθήσαμε καθώς και πολλά πολλά άλλα, που μέχρι και εγώ τα ήθελα ΌΛΑ! Τελικά καταλήξαμε να πάρουμε λίγα πραγματάκια για τα Χριστούγεννα που έρχονται. Αυτές τις Γιορτές θα τις περάσουμε δημιουργικά!
Είναι ωραίο να δημιουργείς, είναι ωραίο να βλέπεις τα παιδιά σου να βάζουν το μυαλουδάκι τους να δουλεύει, να σκέφτονται, να φαντάζονται και να υλοποιούν την ιδέα τους με όποιον τρόπο μπορούν. Να καταλάβουν πως αυτό που έχουν στο μυαλό τους μπορεί να γίνει. Να σκεφτούν με ποιόν τρόπο μπορεί να γίνει, τι πρέπει να κάνουν όταν γίνονται λάθη για να τα διορθώσουν. Μέσα από τις κατασκευές καλλιεργούν την φαντασία τους, αναπτύσσουν τις αισθήσεις τους, εκφράζουν τα συναισθήματά τους, νιώθουν αυτοπεποίθηση και περνούν ευχάριστα την ώρα τους. Δεν μπορεί στον ελεύθερο χρόνο τους να απασχολούνται μόνο με τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδια, tablet, smartphones. Πρέπει να τους δίνουμε ευκαιρίες να μαθαίνουν καινούργια πράγματα, να ασχοληθούν με κάτι διαφορετικό, για να καταλάβουν σιγά σιγά τι τους αρέσει και να καταλάβουμε και εμείς πως να τα βοηθήσουμε. Σε άλλα παιδιά τους αρέσουν τα βιβλία, σε άλλα τα αθλήματα, άλλα προτιμούν τον χορό, άλλα τις κατασκευές, άλλα τη ζωγραφική, κτλ… Από επιλογές πάρα πολλές… Ας τους δώσουμε την ευκαιρία…!


Από την πρώτη μας εμπειρία με τις τεχνικές αυτές είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα των κοριτσιών μου. Σύμφωνα με την ηλικία τους και με το τι μπορεί να κάνει και τι αρέσει στην κάθε μία, γιατί όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια. Στην μεγάλη μου κόρη της άρεσε από μικρή να ασχολείται με διάφορες κατασκευές και με την ζωγραφική. Έχει υπομονή και αφήνει την φαντασία της να δουλέψει και εκφράζεται μέσω αυτού που φτιάχνει. Στο δεύτερο κοριτσάκι μου της αρέσει πιο πολύ το παιχνίδι, δεν έχει πολύ υπομονή με την ζωγραφική και τις κατασκευές. Της αρέσει να ασχολείται, αλλά για λίγο… γρήγορα… χωρίς να επιμένει… και με όποιο αποτέλεσμα. Το κάθε παιδί είναι μοναδικό και μοναδικές οι ικανότητες που έχει! Απλά πρέπει να τις ανακαλύψουμε…
Στο δικό σας παιδάκι αρέσουν οι κατασκευές;
<<Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μία φωτιά που πρέπει να ανάψει>>
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ
Μητρικός θηλασμός, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα μωρά μας. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε η παγκόσμια εβδομάδα μητρικού θηλασμού από το 1996 και κάθε χρόνο γιορτάζεται από τη 1η έως 7η Νοεμβρίου.

Οι περισσότερες μελλοντικές μητέρες ονειρεύονται τον εαυτό τους να έχουν αγκαλιά το μωρό τους και να το ταΐζουν. Για να πάρουν την τελική απόφαση, θηλασμός ή μπιμπερό, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι, συναισθηματικοί, ιατρικοί, πρακτικοί. Όταν όμως γεννηθεί το μωρό, κάποιες φορές τα πράγματα αλλάζουν. Κάποιες μητέρες θέλουν να θηλάσουν, ξεκινούν και τα καταφέρνουν, άλλες πάλι δεν θέλουν και προτιμούν να δώσουν φόρμουλα. Πολλές απόψεις και είναι όλες σεβαστές.
Σύμφωνα με στοιχεία μόνο το 40% όλων των βρεφών κάτω των έξι μηνών τρέφονται αποκλειστικά μέσω θηλασμού. Τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού είναι πάρα πολλά, για το μωρό και για την μητέρα και θα ήθελα να αναφερθώ στα πιο σημαντικά.
Πλεονεκτήματα…
- Το μητρικό γάλα είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του μωρού. Το μητρικό γάλα περιέχει εκατό συστατικά, τα οποία δεν βρίσκονται σε κανένα άλλο γάλα. Σημαντικό επίσης είναι ότι η σύσταση του μητρικού γάλακτος αλλάζει αναλόγως με τις ανάγκες του μωρού. Είναι διαφορετικό το πρωί, διαφορετικό το βράδυ, διαφορετικό για πρόωρο μωρό, διαφορετικό τον πρώτο μήνα, τον δεύτερο, τον τρίτο κτλ.
- Είναι πιο εύπεπτο. Τα μωρά που θηλάζουν χωνεύουν πιο εύκολα το γάλα και έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κολικούς και αέρια.
- Έχει χαμηλά επίπεδα φωσφόρου και έτσι έχει καλύτερη απορρόφηση ασβεστίου.
- Μικρότερος κίνδυνος να εμφανίσουν τυχόν αλλεργία.
- Δεν δημιουργούνται προβλήματα δυσκοιλιότητας ή διάρροιας.
- Μικρότερος κίνδυνος δερματικού ερεθισμού από τις πάνες.
- Μέσω του μητρικού γάλακτος το μωρό λαμβάνει αντισώματα που χτίζουν τον οργανισμό τους και αντιστέκονται στις ασθένειες.
- Μεγαλύτερη ευκολία. Το μητρικό γάλα είναι πάντα διαθέσιμο, στην κατάλληλη θερμοκρασία, χωρίς κόπο και ειδικά στα νυχτερινά γεύματα.
- Το γάλα της μητέρας δεν κοστίζει.
- Η μητέρα που θηλάζει θα χάσει πιο εύκολα το βάρος που πήρε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς η μήτρα συρρικνώνεται πιο γρήγορα και αποκτά το αρχικό της μέγεθος.
- Πιθανή μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
- Την ώρα του θηλασμού η μητέρα ξεκουράζεται και είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί όσο ξεκουράζεται η μητέρα έχει περισσότερο γάλα.
- Ενισχύεται η σχέση μητέρας – μωρού. Υπάρχει σωματική και οπτική επαφή η οποία δεν αλλάζει με τίποτα.
Υπάρχουν και κάποια μειονεκτήματα και θα αναφερθώ σε αυτά γιατί για να πάρουμε την σωστή απόφαση καλό είναι να γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα όσο και τα μειονεκτήματα.
Μειονεκτήματα…
- Το μωρό είναι εξαρτημένο από την μητέρα. Μπορεί μόνο εκείνη να το ταΐσει.
- Όταν το μωρό πίνει το γάλα με το μπουκάλι, είναι εύκολο να παρακολουθεί η μητέρα την ποσότητα.
- Συμμετέχει και ο πατέρας στην διαδικασία ταΐσματος με το μπουκάλι.
- Όταν θηλάζει μία μητέρα τα ρούχα που θα φοράει πρέπει να διευκολύνουν τον θηλασμό. Οπότε είναι περιορισμένες οι επιλογές της.
- Η μητέρα που θηλάζει πρέπει να προσέχει τι τρώει, τι πίνει.
- Όταν θηλάζει το μωρό της σε δημόσιο χώρο ίσως να νιώθει λίγο άβολα γιατί τα αδιάκριτα βλέμματα είναι πάνω της.
- Τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, για κάποιες μητέρες είναι επώδυνη η διαδικασία. Υπάρχουν όμως λύσεις και ο πόνος περνάει.
Η δική μου εμπειρία μου έχει αφήσει πολύ γλυκές αναμνήσεις και νοιώθω ότι έκανα για εμένα και τα μωρά μου, ότι καλύτερο μπορούσα. Θήλασα και τις τρεις κόρες μου αποκλειστικά τους πρώτους έξι μήνες. Όταν θήλαζα ένοιωθα ευλογημένη, ένοιωθα ηρεμία, γαλήνη, ανακούφιση, ευτυχία. Τόσα πολλά συναισθήματα που δεν τα έχω ξανά νοιώσει όλα μαζί. Την ώρα εκείνη, είχαμε να πούμε τόσα πολλά. Εγώ με λόγια, λόγια ήρεμα, γλυκά, ψιθυριστά και τα μωρά μου με τον δικό τους μοναδικό τρόπο…
Νέα μανούλα και μελλοντική μανούλα δεν θα ήθελα να σου πω να θηλάσεις. Θα ήθελα να σκεφτείς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, για εσένα και το μωρό σου. Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Θα ακούσεις πολλές απόψεις, πολλές ιδέες, πολλές συμβουλές. Μην επηρεάζεσαι, κάνε ότι είναι σωστό για εσένα και το μωρό σου. Πάντα με την συμβουλή του γιατρού σου, του παιδιάτρου, της μαίας σου.
Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις που ο γιατρός μπορεί να απαγορεύσει τον θηλασμό. Σεβόμαστε και ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού μας.
Εσείς μανούλες γνωρίζατε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού; Γνωρίζατε για την Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού;
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!
Πόσο θλιβερό είναι να νιώθεις απογοήτευση από ανθρώπους που έχεις κοντά σου. Είναι από τα συναισθήματα που δεν είχα νιώσει άλλη φορά σε ανθρώπινες σχέσεις και είναι πολύ άβολο, πολύ στενάχωρο.
Οι σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των ανθρώπων, είτε είναι συζυγικές, είτε οικογενειακές, είτε φιλικές κτλ. σκοπό έχουν να μάθουμε να συνυπάρχουμε, να αγαπάμε και να μας αγαπούν, να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, να περνάμε καλά, να προσφέρουμε ότι μπορεί και όσο μπορεί ο καθένας μας, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα από τον άλλο. Υπάρχουν σίγουρα δύσκολες στιγμές, στιγμές που κάποιος θα κάνει λάθος, που ο ένας θα παρεξηγήσει τον άλλο, που θα υπ ποθεί κάποια κουβέντα παραπάνω. Όλοι μας περνάμε από αυτές τις φάσεις, αλλά όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα πρέπει να μιλάμε, να λέμε τι μας ενοχλεί στον άλλον, να λέμε το πρόβλημά μας, να λέμε τι μας στεναχώρησε και όχι να περιμένουμε από τον άλλον να το μαντέψει. Κάτι τέτοιο μας αγχώνει, μας στεναχωρεί και ίσως μας θυμώνει που ο άλλος δεν μας καταλαβαίνει αλλά φέρνει και τον άλλο σε δύσκολη θέση. Όσο δεν μιλάμε στον άνθρωπό μας, το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, ίσα ίσα θα μεγαλώσει και μετά θα είναι πολύ δύσκολο να το διευθετήσουμε. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που χρειάζονται χρόνο για να σκεφτούν, να ηρεμήσουν κτλ. είναι σεβαστό, αλλά αμέσως μετά θα πρέπει να συζητηθεί το πρόβλημα.
Πριν από λίγο καιρό μου χτύπησε κάποιο <<κουδουνάκι>> ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει με κάποιο κοντινό μου άνθρωπο αλλά η καθημερινότητα δεν με άφηνε να το σκεφτώ περισσότερο. Δεν είχα καμία ξεκάθαρη θέση από την άλλη μεριά, οπότε δημιουργήθηκε πρόβλημα χωρίς να το καταλάβω. Έγινε τεράστιο όταν μπήκαν στη μέση λόγια από την άλλη πλευρά, πολλά λόγια που δεν χρειάζονταν. Λόγια που πληγώνουν αλλά και στεναχωρούν, λόγια που θυμώνουν αλλά που με βάζουν σε σκέψεις για τις ανθρώπινες σχέσεις. Κάπως έτσι οδηγήθηκα στην απογοήτευση. Απογοήτευση πρώτον με τον εαυτό μου γιατί άφησα και αφήνω την κατάσταση να με επηρεάζει, να επηρεάζει την σχέση μου με τα παιδιά μου και τον σύζυγό μου και δεύτερον για τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Πρέπει να κάνουμε ότι θέλουν οι άλλοι για να μην τους στεναχωρήσουμε; Πρέπει ο ένας να περιμένει να λάβει μόνο; Υπάρχουν τυπικότητες σε πολύ κοντινές σχέσεις; Μήπως πρέπει να ο καθένας μας να ξέρει τι θέλει, τι μπορεί να δώσει για να είμαστε σωστοί; Υπάρχει σωστό και λάθος μόνο από τον έναν και όχι από τον άλλον; Μήπως θα πρέπει να βάζουμε στην άκρη λίγο τον εγωισμό μας και να μπαίνουμε στην θέση του άλλου και όχι μόνο να περιμένουμε τον άλλον να μπει στη δική μας; Θα ήταν φρόνιμο να κάνουμε πίσω; Ακόμα και δίκιο να έχει ο ένας, λύνεται το πρόβλημά με επίθεση; Μήπως συζητώντας ήρεμα βρίσκεται η λύση; Να δώσουμε δεύτερη και τρίτη ευκαιρία στον άλλον; …. Σκέφτηκα, άνθρωποι είμαστε, μήπως να κάνω πίσω; αλλά η <<επίθεση>> συνεχίστηκε και ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει μετάνοια για ότι έχει υπ ποθεί. Κάπου εκεί σταμάτησα και προσπάθησα να ηρεμήσω και να σκεφτώ…
Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας πρώτα, είναι η αυτοκριτική, να βάλουμε σε σειρά τις σκέψεις, τα θέλω μας και τις πράξεις μας. Όταν κάνουμε λάθη να το αναγνωρίζουμε και να ζητάμε συγνώμη. Να μάθουμε να λέμε όχι και όταν λέμε ναι, να ξέρουμε ότι θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε χωρίς να πιεζόμαστε. Πολύ χρήσιμο <<εργαλείο>> ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι να θέτουμε όρια. Όρια που μπορούμε να ελέγξουμε και να τηρήσουμε για να έχουμε ισορροπία και ηρεμία στη ζωή μας. Να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα, να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας. Να αφήνουμε πίσω τον εγωισμό μας. Να συζητάμε, να μιλάμε, να μάθουμε να ακούμε τι έχει να μας πει ο άλλος και να μάθουμε να συγχωρούμε. Κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι κάνουμε λάθη και πρέπει <<η καμήλα να κοιτάει πρώτα τη δική της καμπούρα>>!!
Εσείς κάνετε αυτοκριτική για να βελτιώσετε τον εαυτό σας και τις σχέσεις σας;
Αναστασία, Τρίτεκνη Μαμά.